Een devoot ende profitelyck boecxken
(1889)–Anoniem Devoot ende profitelyck boecxken, Een–
Auteursrecht onbekendℂ Op die selue wise.1.
OCh edel siele wilt mercken
Ende hertelijck bekinnen
Dijns soete brudegoms wercken
Sijn onghemeten minnen
Hoe veel ick heb gheleden
Al om die minne dijn
Dit soude v wel bi reden
Doen doen den wille mijn
2.
Hemel/ lucht/ ende aerde/
Heb ick ghemaect om dy
Des hemels borgers weerde
Sijn alle dijn dienaers vry
Die beesten op aertrijcke
Die voghelen inder lucht
Die bloemkens des ghelijcke
Die boomen ende alle vrucht.
3.
Die middelaer seyt.
O siele wtvercoren
Nu keert v herte tot hem ||
Ontsluyt dijns herten ooren
Ende hoort dijns brudegoms stem
Hi spreect tot v van binnen
O wtvercoren bruyt
Die werelt laet nu te minnen
Ende gaet v selven wt.
4.
Die bruydegom seyt
Ick wil dat ghi sult laten
Alle bliscap ende ghemack
Der creaturen af saten
Ende vlyen der werelt wrack
Ende hebt mi lief alleene
Ick wil v bruydegom sijn
Der menschen trou is cleene
Int laetste niet dan pijn.
5.
V hert tot miwaert draget
Ick ben van formen schoon
Mijn moeder is een reyn maget
Ick ben eens conincx soon
Dan moechdy eewelijck leuen
Al in dijns bruydegoms rijck
Met gode sijn verheuen
Den schonen engelen ghelijc.
6.
Wildy der werelt volghen
Ende soecken aertsch iolijs
So maect ghi mi verbolghen
En verliest dat schoon paradijs
Den wech is seer enghe
Die totten leuen leyt
Strijdt in duechden strenghe.
Die croone is v bereyt.
| |
[pagina 19]
| |
7.
Doer v o mijn vercoerne
Heb ick scherpe wegen ghegaen
Doer dijstelen ende doer doerne
Moet ghi mi volghen aen.
En wilt ghi niet vermiden
Waelluste in deser tijt
So siet ws bruydegoms liden
Oft ghi hem ghelijcke sijt
8.
Om dy ben ick ghedalet
Wt mijnder moghentheyt
Ende heb v schult betalet
Met grooter bitterheyt.
Sijt mi ghetrouwe alleyne
Ende gaet uwer sonden wt
Ghi hebt mijn herte reyne
Ghewont/ mijn suster ende bruyt.
9.
Ick ben wt grooter eeren
Ghecomen in scanden groot
Om v vruecht te vermeeren
Gaf ick mijn leuen ter doot
Ick was der coningen coninc
Ende wert des menschen knecht
Al duyster ick aent cruce hinc
Al was ick des hemels lecht.
10.
Ick ben pelgrim gheworden
Ghecomen wt mijn rijck
Sij wouden mi vermoorden
O lief seer minnelijck
Hoe vele heb ick gheleden ||
Hoe bitter/ oock hoe swaer
Om v heb ick ghestreden
O bruyt drieendertich iaer.
11.
Ick was soe seer outblide
Doen ick den strijt bestoet
Dat ick te dyen tide.
Sweete water ende bloet
Oock was ick alleen die man
Doen ic ten stride waert ghinc
Minne dede mi die wapen an
Daer ic met aen den cruce hinc
12.
O siele/ o seer gheminde
Mijn bruyt mijn wtuercoren
Nu volcht mi tot int ynde
Als ick v gae te voren
En laet v niet duncken
Dat ghi te weeckelijck sijt
Mijn kelc wt minnen ghedroncken
En is soe bitter niet.
13.
Vwen staf laet sijn mijn biden
Als ghi vermoeyet sijt
Merct doch tot allen tiden
Mijn pine diep ende wijt
Ick heb om dijn minne
Soe swaren cruyce ontfaen
Als lammeken soet van sinnen
Ben ick ter doot ghegaen.
14.
Om v ben ick gheclommen
Al op des cruycen boom
Waer toe ben ic ghecommen
O siel du suyuer bloem.
Om dy te gheuen drincken
Eude engelsche spise daer by
Mijn passie wilt ghedincken
Set alle uwen troost in my
15.
Die middelaer seyt.
O bruyt wilt met hem treuren
Met hem te liden kiest
Als doet tot allen vren
Die sijn liefste lief verliest.
Vliecht op dat cruyce met sinne
Daer hi leet groten noot
O bruyt om uwe minne.
| |
[pagina 20]
| |
Is nu dijn bruydegom doot
16.
Dye minnende siele totten Bruydegom
Ick wil met ganser herten.
Al metten armen mijn
Om vangen met groter smerten
V Iesu brudegom fijn
Mijn herte ick v gheue
O Iesu liefste aenschijn.
Oft ick sterue oft leue
Laet nemmermeer sceyden sijn.
17.
Die middelaer seyt
Nu vliecht opt cruyce ootmoedich
Daer ic aen sterf de doot
Daer bloeyen bloemkens bloedich
Als vijf schoon roosen root
Ende doet ghelijc die byen fijn ||
Die suyghen der bloemen saet
Daer wt sy treckende sijn.
Dat alder soetste honich raet.
18.
Hi heeft v meer beminnet
Dan eenich moeder haer kint
Sijn bloet is wt gherinnet.
Daer met ghi v suyuer vint
Al sijt ghi vol misdaden.
Hi en wilt v niet versmaen
Als ghi begheert ghenaden
Hi wilt v gaerne ontfaen
19.
Die bruydegom seyt
Ick ben van v vorgheten
O lacen al heel bi nae
Voer ws herten dore gheseten.
Daer ic dicwils cloppe en slae
Ende mi wort gheweyghert dat
O alder liefste siele mijn
Te rusten in uwer herten stat
Want dat al mijn weelden sijn
20.
O siele hoort mi kermen
Waer om vlietstu van my
Laet v doch mijns ontfermen
Want ick dijn schepper sy
Mijn armen sijn ontploken
Mijn hooft gheneycht tot v.
Mijn leden om v ghebroken
Coemt bruyt: ende cust mi nv.
|