Bzzlletin. Jaargang 32

[p. 50]

Li Bai
Alleen drinkend bij het licht van de maan, vier gedichten

I

Tussen de bloemen één kruik wijn:
Ik schenk me in maar ben alleen.
Ik hef de beker, nood zo Maan,
Plus Schaduw zijn we met ons drieën.

Van drinken heeft Maan geen verstand

En Schaduw loopt me enkel na.
Het is gezelschap, Maan en Schaduw -
Genieten moet je van de lente!

Ik zing en Maan blijft bij me hangen,

Ik dans en her en der valt Schaduw.
Weer nuchter maken we plezier,
Straks dronken gaat weer elk zijns weegs.

Voor eeuwig sluiten we nu vriendschap

En spreken af ginds bij de Wolkenstroom!

II

Wanneer de Hemel niet van wijn zou houden,
Dan stond er ook geen Wijnster aan de hemel.
Wanneer de Aarde niet van wijn zou houden,
Dan was er ook geen Wijnbron hier op aarde.

Van wijn houden de Hemel en de Aarde:

Houd ik van wijn, ik hoef me niet te schamen!
Ik hoorde: ‘helder als de Heil’ ge,
Men zegt ook wel: ‘zo troebel als de Wijze.’^1.

Als Heiligen en Wijzen zelfs al dronken,

Wat zoekt men dan nog naar onsterf'lijkheid?
Drie kommetjes geeft inzicht in de Weg,
Eén stoop en je bent één met de Natuur.

Zo vinden we de waarheid in de wijn -

Vertel het nooit aan die geheelonthouders!

1. De Heilige en de Wijze zijn ook benamingen voor goede kwaliteiten rijstwijn.

[p. 51]

III

Wanneer de Derde Maand is aangebroken,
Zijn in het zonlicht bloesems als brokaat.
Zo'n lente - wie kan eenzaam zitten treuren?
Bij deze aanblik moet gedronken worden!

Succes en armoe, vroege dood, lang leven -

Het is ons door de Schepping meegegeven.
Eén beker evenwaardigt zijn en niets:
De duizend zaken blijven ondoorgrond'lijk!
In dronkenschap verlies ik Hemel, Aarde,
En straalbezopen val ik in mijn bed.
Ik weet niet eens meer dat ik zelf besta
O, deze vreugde is de allergrootste!

IV

Miljoenen soorten van de zwaarste zorgen
En een paar kommetjes van goede wijn:
Hoe groot de zorg, hoe weinig ook de wijn,
Toch komt geen zorg waar wijn wordt uitgeschonken!
Zo weten we de heiligheid van wijn:
Het hart ontspant zich in de roes van wijn!

Bo Yi wees ieder voedsel van de hand,

Yan Hui leed honger door zijn grote armoe.^2.
Bij leven hielden zij niet van de drank -
Wat is hun ijdele faam hun nu van nut?

De kreeftescharen bij het gouden vocht -

De berg van droesem is het paradijs!
Ik heb de plicht om goede wijn te drinken,
Me te bedrinken bij het licht der maan!

2. Bo Yi en zijn broer Shu Qi beschouwden de veldtocht van Koning Wu tegen de laatste heerser van de Shangdynastie als een daad van rebellie en weigerden daarom het graan van Zhou te eten. Ze trokken zich terug op de berg de Shouyang, waar zij al spoedig van de honger omkwamen. Yan Hui was de meest geliefde leerling van Confucius; hij leefde in de grootste armoede.