| |
| |
| |
J. Heymans
Argeloze algebra
Oorsprong
Volg de Talmoed en begin elke les
in wiskunde met een helder exposé,
bij voorbeeld over een jonge beek,
een A of desnoods een Ee, een water
dat ergens in de bergen ontspringt
en zich naar beneden waagt, voor
de eerste keer, zo aarzelend en speels
langs vreemde rotsen, maar vol twijfel
over het spoor naar de diepte dat, een-
maal afgelegd, ook wel anders had gekund.
| |
Eerste les
Stel: de Babylonische ruilhandel. Eén
grote spraakverwarring, maar niet meer
nadat twee historische bomen en twee
schapen, daar toevallig grazend tussen
de rivieren, zomaar als hetzelfde waren
gemunt, God mag weten waarom. Idem dito
de zilverlingen uit die tijd,- getallen
die, gedurig rinkelend, zich stapelen tot
een aalmoes van de natuur, en meer niet.
| |
| |
| |
Tweede les
Stel: de Griekse getallenleen Straatgerucht
uit de wandelgangen als die van de Academie,
een tempel op nog geen duizend schreden van
Athene waar het in de winter soms knap vroor
en mistig was of Achilles en de schildpad afs-
tormen op hun paradox, ook bij zoveel graden
onder nul. Een negatief surplus dat het zonnige
gecijfer zo kil deed verstommen, zij het voor
even: getallen zijn - hoe hoog of laag - nooit
eenzaam, de positieve niet vrolijker dan de rest.
| |
Derde les
Stel: de Alexandrijnse boekerij. De totale
wiskunst tot dan toe, secuur verzameld daar,
met al haar leemtes, verschrompelde zonder
problemen in de vuurzee. Het gewelf dat op
haar kon bogen steeds, stortte zich vol-
ledig in de rook die, een keer opgetrokken,
niets dan verschroeide aarde achterliet, -o
verwondering die naderhand in een woestijn
ten oosten een lege plek omcirkelde: de bron
voor een paradijs dat zo doorzichtig scheen.
| |
| |
| |
Vierde les
Stel: de Bolognese receptuur. Vervolmaakt
in de fijne keuken van Maître Descartes,
door welke heerlijke warmte ook gedreven,
zijn algebra en meetkunde uiteindelijk
mooi bijeengebracht, verstrengeld, zoals
spaghetti, blank en bruin. Elk stukje
in de kluwen heeft wel snijpunten met
een ander, zelfs al raakt hun deeg elkaar
niet eens. Dan heten ze complex,- hetgeen
amper ingewikkeld is, maar erg imaginair.
| |
Slotsom
Ga terug naar de berg en zie af van
de beek die zich in haar bedding ligt
te roeren, in een geduldig streven
naar de kortste weg omlaag. Maar kijk
hoe een vliegtuig, losgezongen als in
een spot reclame, die bergtop langs, op-
stijgt en steeds meer op eigen vleugels
naar hoger en verder snelt. Geen andere
drijfveer stuwt beek en vliegtuig voort
dan linea recta naar hun bestemming toe.
|
|