Bzzlletin. Jaargang 21

[p. 17]

Adriaan van Dis
Groene smartlap

‘Ik heb namelijk maar één talent, en dat is dat ik kan rijmen. (...) Als ik helemaal misluk, kan ik altijd nog als een Willy Alfredo het land in gaan. Ik kan in rijm praten, zingen, alles. Roept u maar.’

Waar is toch die horizon?
Ergens achter het beton
Waar is toch dat groene hart?
Asfalt maakte alles zwart
Waar komt dat lawaai vandaan?
Nederland, bulderbaan

We bouwen ons een ongeluk
Hak om die boom, alles stuk
We groeien dicht.
Reizen doen we ingeblikt
De stad verstikt,
De boel stort in, te slecht gebouwd.
Nederland, rommelland benauwd

Waar is nog een uitzicht zonder pijn?
Alsof we bang voor leegte zijn
Niets uit mijn jeugd is nog bewaard
De kust gemoerd, geen plein gespaard
Dag oude boerderij, dag smal kronkelpad
Nu recht en plat
Kan niemand dan iets moois laten staan?
Ik hou van Holland
Met een traan

Groene groene smart, om
Het groene groene hart

[p. 18]

 

Ik wil langs lege duinen gaan

 

Nooit meer tussen auto's staan

 

Weiland zonder buitenwijk

 

Rivieren zonder hoge dijk

 

Gun me nog wat wildernis

 

Nederland bouwt aan zijn gevangenis

 

 

 

Wat overblijft zijn parken en veel muur

 

Grauwe huizen rijen en iedereen zuur

 

Geen bos waar je verdwalen kan

 

Meer tienbaans weg, of nog een beter plan:

 

De speeltuin mag naar de vuilnishoop

 

Nederland ligt in de uitverkoop

 

 

 

Waar is nog een uitzicht zonder pijn?

 

Alsof we bang voor leegte zijn

 

Niets uit mijn jeugd is nog bewaard

 

De kust gemoerd, geen plein gespaard

 

Dag oude boerderij, dag smal kronkelpad

 

Nu recht en plat

 

Is er dan nergens een stille plek?

 

Zo leef ik niet,

 

Zo word ik gek

Dit lied verscheen op de CD Zing je moerstaal, die 9 april 1992 uitkwam.