Voorwoord
Dat huwelijk rijmt op gruwelijk is geen ontdekking van deze tijd: wie vanuit ons fin de siècle-tijdperk naar het huwelijksleven van de negentiende-eeuwer kijkt, vraagt zich verbaasd af hoe het ooit nog tot de twintigste eeuw heeft kunnen komen. Was in het fin de siècle van de vorige eeuw de seksualiteit geen regelrechte kwelling, dan werd het wel beschouwd als een vorm van ontaarding.
Jaap Harskamp laat in dit nummer zijn licht schijnen op een donkere periode waarin mannen en vrouwen elkaar voorgoed leken te hebben afleerd, maar die (daardoor?) ook kunstvormen heeft voortgebracht waarop de tijd nog steeds niet is uitgekeken.
De redactie