Bzzlletin. Jaargang 14

[p. 59]

Anneke Reitsma
Gedichten

Zondag

Een zondag als altijd en elders:
wij zijn weer doven voor elkaar -
Een ruimte die in hoge bogen
het licht voor invallen bewaakt.

Want binnen klimt tegen de muren
een echo die mijn mond verlaat -
de nasmaak van het ongezuurde
brood dat niemand meer verdraagt.

Geluiden zijn, na veertig dagen,
herinnering en soortelijk gewicht -

De leegte van die jaren huivert
in luchtlagen van licht.

Wintertijd

Laat is de zomer en ook uren
- in hun overspel met tijd -
laten dingen anders duren:
adem, wijn en ijdelheid.

Salomo en Prediker
schuiven dagen voor mij uit -
Tenach en in gebreke
de spreuken om mijn huid.

Lieftallig nog de oren,
de haarkrans in de nek -

Waan ik mij geboren
en zet de tijden recht.