Awater. Jaargang 9

[p. 15]

Nieuw werk
Rodaan Al Galidi

Ach, Margretha

Ik kan je zoon niet zijn,
daarvoor ben jij te jong.
Ik kan je man niet zijn,
daarvoor ben ik te oud.
Ik kan je vader niet zijn,
want ik ben niet volwassen genoeg.
Ik kan je grootvader niet zijn,
want ik ben nooit vader geweest.
Een vriend? Dat kan ik niet
omdat ik van je hou.
Ach, Margretha,
een hond dan?

Bloem

Kijk naar de bloem
alsof ze ook naar jou kijkt.
Geef haar het gevoel
dat je geen schaar bent.
Sta voor haar stil als een reiger,
stel je voor dat je
voor een droom staat.
En nu:
concentreer je op je hartslag,
luister naar de stem van het leven,
vergeet de tijd
en schrik niet
als een bij
op je borst landt.

Foto: Patrick De Spiegelare

Rodaan Al Galidi is dichter, schrijver en columnist. Zijn gedichtenbundel De herfst van Zorro werd genomineerd voor de VSB Poëzieprijs 2007. Daarna verschenen de bundels De laatste slaaf (2008) en Digitale hemelvaart (2009). Voor zijn tweede bundel, De fiets, de vrouw en de liefde, ontving hij de J.C. Bloemprijs 2003.

[p. 16]

Tuin in de winter

Lieve tuin,
als de winter je naar de lente vraagt,
hoef je geen eerlijk antwoord te geven.
Zeg bijvoorbeeld:
‘Te veel werk.’
Of ‘te druk.’
Zwijg daarna
en luister naakt
naar de kou
en denk dat het
een kwestie van tijd is.

Ze komt niet, ze gaat niet

Ze komt niet, ze gaat niet.
Overal en nergens.
De vrouw waar ik van hou.

Ze geeft mij haar lichaam
als ik haar hart wil.
Ze geeft mij haar hart
als ik haar lichaam begeer.
Ze wil wat ze niet kan krijgen
en schenkt wat niet van haar verwacht wordt.

Ze is simpel als de vrede
als ze met mij is.
Als ze vertrekt
wordt ze moeilijk als de oorlog.

Ze is de schorpioen en de blote voet,
de traan en de druppel dauw
en ik hou van haar.

Ergens in augustus vorig jaar,
nadat we gevreeën en gedoucht hadden,
zei ze, terwijl ze haar haren droogde:
‘Ik denk dit keer serieus
om in je hart te blijven.’

Ik heb haar nooit meer gezien.