Ik vind het een leuk gedicht omdat het niet zo onwijs zwaar is. En zit spel in, een beetje sarcasme, dat staat me wel aan. Hij vertelde dat dit een van de gedichten was die hij daar had opgehangen, en ik vond het wel grappig en dacht: dat ga ik hier ook doen!’
Dit was zíjn initiatief in Israël?
‘Hij begon met echt overal gedichten op te hangen, wilde het op de meest doodnormale plekken verspreiden, zodat doodnormale mensen die met doodnormale dingen in hun hoofd zitten opeens ergens een gedicht tegenkomen. Het is daar intussen uitgegroeid tot iets enorm groots.’
Hoe bedoel je?
‘Op allerlei plaatsen, ook op legerbases bijvoorbeeld, hangen nu steeds meer mensen steeds meer gedichtjes op, en nu is er ook al iemand met verhaaltjes begonnen volgens hetzelfde concept. Er raken meer en meer mensen bij betrokken en intussen heeft hij er ook een weblog voor ingericht, waar dan ook weer allemaal mensen op reageren.’
Zo ver is het in Nederland nog niet.
Nee, al is het een hele leuke manier om poëzie te promoten natuurlijk. De schoonmaakploeg van de UvA dacht daar blijkbaar anders over: na een dag hadden ze de briefjes alweer weggehaald. Dus toen heb ik maar weer nieuwe opgehangen. Tot nu toe hebben een paar mensen een regel afgescheurd, maar ik ben de laatste tijd te weinig op de UvA geweest om te weten hoe de gedichten er nu bijhangen.’
Hoe selecteer je de Poem for Rent?
‘Ik hou me gewoon niet zo heel erg bezig met poëzie, dus dat maakt het kiezen voor mij wat lastiger. Nadat we dat gedicht van Szymborska hadden gedaan, ben ik ook wel werk van haar gaan lezen in Nederlandse vertaling. Dus misschien dat ik in de toekomst nog eens zelf iets van haar kies. Maar zij is er natuurlijk maar één in een gigantische wereld waar ik eigenlijk niks vanaf weet.’
Want je weet echt helemaal niks van poëzie?
‘Nee. Nou, ik schrijf zelf wel wat, maar verder hou ik me er niet zo mee bezig. Ik ken ook eigenlijk helemaal geen dichters.’
Maar waarom wil je dan überhaupt ‘poëzie op een leuke manier promoten’?
‘Ik vind gewoon het hele concept grappig. Het lijkt zo'n hele andere wereld, de literatuur en poëzie, een beetje ingewikkeld gedoe voor hoogopgeleide mensen. Dat denken tenminste redelijk wat mensen ervan volgens mij. En dan vind ik het dus wel grappig als je het in een hele normale context plaats. Niet in een of andere bundel ofzo.’
Maar de universiteit is toch nog steeds een vrij elitaire context?
‘Ja, dat is waar, maar het is al wel een stapje normaler dan het literaire. En het zou inderdaad nog leuker zijn om het echt heel ergens anders op te hangen. Misschien ga ik dat nog wel doen.’
In kroegen bijvoorbeeld?
‘Bijvoorbeeld, of in de C1000, dat lijkt me ook een mooie, daar heb je ook van die borden. Nou ja, ik denk er af en toe over dat te gaan doen en dan vergeet ik het weer.’
Wij spreken elkaar trouwens tijdens de ‘Week van de Poëzie’. Wist je dat?
‘Nee. Ik lees eigenlijk alleen poëzie als ik het toevallig tegenkom, ga er niet bewust naar op zoek. Ik weet niet hoe dat komt. Ik ga ook niet naar poëzie-avonden, ik ben daar geloof ik gewoon een beetje recalcitrant in. Een vriendin van mij is onwijs cultureel ingesteld, op de een of andere manier heb ik dan behoefte te roepen dat ik daar niks mee heb. Dat slaat nergens op, het is gewoon een soort eigenwijsheid, dat ik zeg dat ik het niet boeiend vind, terwijl ik het eigenlijk wel heel leuk vind.’
En waarom schrijf je zelf poëzie?
‘Ik weet het niet. Soms voel ik dat ik iets wil schrijven en dan doe ik dat. Dat is eigenlijk alleen voor mezelf. Het zijn onwijs persoonlijke dingen, zou het een gek idee vinden als andere mensen dat lezen.’
Was Poem for Rent een oprisping of nog maar het begin?
‘Een begin, dat is zeker, maar ik moet het vervolg nog wel even uitvoeren. Ook al ben ik niet zo into de poëzie, ik vind het leuk om zoiets aan mensen te laten lezen. Vooral in Amsterdam hangen overal altijd van die briefjes: kamers gezocht, huishoudster aangeboden, overal rijen van die briefjes, daar past zoiets als een gedicht dat er zomaar hangt gewoon heel grappig tussen. En mensen kijken er hoe dan ook naar, want die denken: ha! Een kamer! En vervolgens: oh nee, shit, toch geen kamer! Het gaat me om de verrassing iets tegen te komen waar je het niet verwacht, en dat je daar dan over na gaat denken. Even iets heel anders in je hoofd dus.’
Ken je Judith Herzberg?
‘Nee, nog nooit van gehoord, wie is dat?’
Auteursrechtelijk beschermd
