Brief
Lang leve de betekenis!
Wat vooraf ging: Op vrijdag 22 april van dit jaar waren de genomineerden voor de VSB-poëzieprijs in de Rode Hoed bijeen voor de uitreiking. Dat waren H.H. ter Balkt, Arjen Duinker, Bart Meuleman, Alfred Schaffer en Nachoem Wijnberg. De prijs ging naar Arjen Duinker. Jurylid Marc Reugebrink hield een lofrede op de winnaar. Van de avond deed hij verslag op zijn weblog. H.H. ter Balkt reageert
door H.H. ter Balkt
We hebben nu zielsveel humor, en zo kwam het dat op een dag een dwingeland, een lamstraal, oh nee, het was dezelfde!, op bezoek ging bij een aardstraal (om raad) en die zei: ‘Ga heen en vermenigvuldig je, lamstraal’, en zo geschiedde. Het bezoek werd tot in den treuren herhaald op het Journaal, en zelfs op het Jeugdjournaal, want ook de kleinen moeten gesticht worden, dat hoort gewoon zo.
Het was een warme dag, de betekenissen vielen dood uit de bomen; het was postmodern weer (maakt niet uit-weer) en de goede raad en de goede wil waren met de muziek meegegaan. De raadhuizen zaten vol met koude, kwade kaken, en het iklicht scheen nog harder dan de zon op de wereld; dat was niet prettig voor het klimaat, maar ik herinner me een heidekikker die lang geleden al zong: ‘Mijn kwaken groeit met mijn landklimaat’; en wat hebben we nu toch vreselijk veel feestwinkels. Op de huis-en-tuinlichtkrant van de auteur Reugebrink kon je bijvoorbeeld onlangs nog lezen ‘Ik heb wel eens eerder in jury's gezeten (Gorterprijs, El Hizjra, Buddingh'-prijs)’. En ook weblogt hij ‘nadat het juryrapport was voorgelezen en ik mijn laudatio zou gaan houden, fluisterde iemand me toe: ‘Als je opschiet kom je misschien nog in het Journaal.’ Het is maar goed dat er nu weblog bestaat.) Hij hield dus, dat was absoluut zonneklaar voor de wereld, een laudatio, en dat is lang niet iedereen gegeven, bliksems, nee; en bij het uitzingen van zijn lauden steeg van zijn aanschijn een dusdanig indelicate, om niet te zeggen gruwelijke grijnslach op, bungelend aan een KNIPOOG, dat het behang losliet op Paleis Noordeinde, een kanarie baarde een knalgeel kalfje, drie snoeken liepen de snelweg op bij D., het Uddelermeer vroor bij 12 graden boven nul voor de helft dicht - zo donders infaam en gruwelijk was de werkelijkheid die aan zijn knipoog ontzwom, en bleef het daar maar bij, maar nee!..., een bosje tulpen knakte spontaan en tienduizenden mijlen oostwaarts, nog veel verder dan Tibet, stortten zich twaalf bromvliegen uit een hoog raam.
Mijn hart slaat nog over als ik eraan denk. Op de oever van de Vlaamse Jang-Tse-Tjiang, afgekort Yang, een virtuele rivier die vaker stilstaat dan stroomt, arbeidt het beroepsjurylid Reugebrink nu verder aan zijn oeuvre, dat lang niet misselijk is.
Zijn alweer tweede bundel van lang geleden heette Wade, en over wade merkt Van Dale op, als we de betekenis van ‘holte boven de kuit, onder de knie’ en die van ‘sleepnet’ buiten beschouwing laten:
1. Kleed om iets te bedekken of dat iets bedekt zoals zij schenen met voet en boezem uit heur waden uit (Gorter) o, hoe is dit, alsof een wâ was voorgehangen (Leopold) de sneeuw dekt het land als een witte wade de stem kwam nog als door een wade gedempt (A. Roland Holst)
(als verkorting van) lijkwade
We wisten dus wat ons te wachten stond. Toch kwamen er nog wel fraaie regels in Wade voor, zoals in het lange lied ‘De sneeuwpoppen van 1511’:
Aen Hollant waren twee noertsche drollen
Met verberden aensichten en handen;
En in de verzen waarin Reugebrink zijn vroegere Laaglandse woning beschrijft:
Een poortboog hier, met varens overpluimd,
Verbrokk'lend bij den neêrgeploften klomp
Ja, dat is mooi, al doet het enigszins aan Louis Couperus denken en ook wel een beetje aan de toon van een snelbus die de Freight Train Blues zingt. Aan de oever van de Jang-Tse werkt Reuge nu, naar verluidt aan zijn memoires die eerlang zullen verschijnen onder de geestige titel ‘Bruin Boon in Vlaanderen’.
Maar uw knipoog, O Reuge, zal als een Supernova aan onze sterrenhemel blijven staan, en Aldebaran zal over x lichtjaren nog niet vergeten zijn hoe de Zon van Uw Oog opging boven de Rode Hoed en De Wereld.
Weblog van Marc Reugebrink: http://reugebrink.skynetblogs.be