Awater. Jaargang 4

[p. 30]

Nieuw werk
Florence Tonk

Anders komen de wolven

Ik ben een vrouw zonder armen geweest
met fietstassen en een zeven voor spelling
jij had een moeder die las, een vader
die op tijd was met de belastingpapieren

ik ben een vrouw zonder armen geweest
een pyromane met een voorkeur voor schepen
verjaagd door het kleine, gedreven door wraak
met ooms die vochten en garen
door hun handen konden naaien

jij leerde skiën, bewoog je op feestjes
woonde samen, kreeg kinderen met korte namen
jullie bellen elkaar, boeken bungalows
om in samen te zijn op jubilea en verjaardagen

ik ben een vrouw zonder armen geweest
die zich koest houdt, anders komen de wolven
ik ben een vrouw
die haar boodschappen kan dragen.

Grote vragen

De man die verknipte dahlia's
bij de vis at vroeg
met de hese bedstem van iemand
waar je niet meer naast mag liggen
- Kom je me nog eens vertellen wat
wat is, in mijn tuin?

Dat kun je. Maar hoe kan het dan
dat je soms niet meer weet
waarom iets verdween,
wensen zelden worden vervuld
en waarom Lorenzo
heel veel weet
maar niets van schaatsen
of hoe de wereld er uit zou zien
zonder iemand
die dahlia's bij de vis doet?

[p. 31]

1976

Oude kogelhulzen
rapen op de Veluwe
die hij met kerstmis
tussen de plastic herders
koningen en schapen strooide
morrend over christendom
en oorlogen

zij knikte als een volgeling
maar je had haar 's ochtends
wel eens met gevouwen handen
in hun bed betrapt
wanneer hij allang beneden was.

Water en vuur
krank in het uur
haastige dood...

kreng was een trui
verkeerd om dragen
maar een haastig dood

daar broeide je op
in de koele envelop
van onnavolgbaar strak
getrokken lakens.

Dus wel

Astronomen vinden een kristal
ter grote van onze maan
in het hart van een stervende witte dwerg,
kopte een respectabele krant
uit Engeland.

Ik heb toen maar besloten
om weer iets te geloven
want het was nu onomstreden
wetenschappelijk bewezen:
er bestaan kristallen luchtkastelen
kleine mensen
die grote schatten in hun hart verbergen
hoogbejaarde, witbehaarde dwergen
die als je volwassen bent
dus wel kunnen sterven.

Florence Tonk (1970) studeerde Amerikanistiek in Nederland en de VS waar ze vijf jaar woonde. Sinds 2000 werkt ze als freelance copywriter en vertaler te Amsterdam, ze vertaalde onder andere poëzie van Joel Brouwer. Eigen gedichten en vertalingen verschenen in o.a. ‘Bunker Hill’, ‘Tzum’ en ‘Parmentier’. Haar poëziedebuut verschijnt eind 2005 bij Nijgh & Van Ditmar.