Ars moriendi
(1488)–Anoniem Ars moriendi– AuteursrechtvrijExempel.IN enen dorpe bi colen geheten freggenne daer wonde een wijf dye plach te woeckeren omme groet ghoet ende ghelt bi een te gaderen. haer hert dat was alsoe ghierich dat hoer dochte dat si nummermeer gheldes ghenoch potten noch bi een gaderen en mochte ¶ Die priester hoer biechtuader sraffedese dinckende menichwerf omme dese sunde ende side si moste dese sunde laten of si en mochte nummermeer by gode comen Want mit onrechtuueerdigen goede en machmen nummermeer te hemel comen ofte men moet dat yerst weder omme gheuen. ¶ Dit onderwees hoer die priester dick ende menichwerf mit zoeteliken ende sachteliken woerden. ende somwilen mit strenghen ende herden woerden ¶ Si en achte des niet mer nochtans ghelouede si hem dick dat zij | |
[Folio 27v]
| |
dese zunde beteren soude. Mer si en dede des niet si bleef in die lelike zunde Ten laetsten sterf si in dese zunde. Ende men leyde dat lichaem op de eerde ende op dat stroe. ¶ Wat ghesciede doe si aldus op die eerde lach quam die duuel in dit dode lichaem ende roerde hoer hande ende armen ghelikerwijs ofte si ghelt ghetellet hadde dat alle dat volck was verueert die dit aensaghen. Si seyden teghen malcanderen. en is dit wijf niet doot hoe mach dit wesen si laet ofte zij noch leefde. laet ons vmmer wel besien of si oeck doot is. Ende alte hantes saghen si dattet des duuels feest was. § Si seynden haesteliken omme den priester op dat hi sien solde dat wonderlike teyken ende mirakel. Die priester die quam ende sach dattet wijf aldus lach ende scudde die hande ende die armen. Hij bezwoer den duuel dat hi dat lichaeme mit vreden lyete. Wanneer die priester dese woerden sprack. zoe liet die duuel dat wijf stille liggen. mer als die priester niet en las die bezweringhe zoe scudde die duuel weder om des wijues handen als hi te voren ghedaen hadde § Die priester nam wat aren van gerste ende stacse den doden wiue inden mont Daer beet si neerstelick in ende cnaudense alsoe cleyn ghelijckerwijs of si noch geleuet hadde. ¶ Ten laetsten nam hij die stole ende dedese den doden wiue omden hals ende seyde aldus. Ick bezweer di o du duuel biden name ons heren ihesu xpristi datstu aflaten zulste dit lichaeme te quellen. ¶ Dat volck was zeer beanxtet ende verueert ende liepen van grote verueernisse vten huse. ¶ Des anderen daghes quamen zij weder omme te besien hoet mitten wiue was. Si vonden dat ghebeente alle dat huus doer verstroyt ende te broken. Doe dochten si dat die siele verdoemet was. Want si wisten wel dat si alle hoer leuen ghyerich ende vrack gheweest hadde ende dat si den armen luden hoer goet mit woeckeren ende myt onrechte af ghecreghen hadde § Daer omme namen si dat ghebeente ende groeuent op dat velt onder die beesten Want dat vermaledide licham en was niet weerdich opten kerckhof toe ligghen. ¶ O lieue mensche laet v dit een leere weezen ende en wilt vmmer in v boesheyt niet verstenen noch verherden. op datstu niet en comeste te wonen mitten bosen duuelen daer dit onsalijghe ende vermaledide wijf ewelick ende vmmermere moet mede wonen ende iamerlick moet ghepinighet werden sonder troestinge ofte sonder enighe ghenaede ende ontfermherticheyt |
|