Ars moriendi
(1488)–Anoniem Ars moriendi–§ ExempelHEt was een ridder een zeer zundich mensche die plach te steken te iaghen ende mit alrehande ydelheyden bracht hy zijn leuen toe in groten onreynen zunden. Hi plach oeck altoes te strijden ende te vechten ende nummermeer so en was zijn herte te vreden mer altoes was hi becummert mit aldustanighe ydel genoechte ¶ Het ghesciede op een tijt dat hi te stride ghetoghen was omme daer teghen zijn vianden te vechten. Ende inden stride is hi doot ghebleuen. Mer doe hij sterf waren dit sine laetste woerden. Here ontferme di mijnre. Ende in zijnre doot waert een bezeten mensche van den duuel verlost. Ende doe die duuel den zeluen mensche een wijle daer nae wredelicker quellede dan hi te voren hadde ghedaen vraghede hem die priester waer omme dat hi dat dede. ¶ Die duuel seyde ende sprack. Onzer was zeer veel vergadert daer deze ridder doot gheslaghen waert die ons leyder ontgaen is ouermits sinen clappen ende snateren ende want wi dien groten schade gehat hebben daer omme coele ick mine bosen fellen moet in dit vat dat mi ghegeuen is. ofte ick zoude verwoeden in mijnre boesheyt. ¶ Die priester vraghede den duuel welcke die woerde waren die desse ridder gheseyt hadde Die duuel sprack ende seyde. Ick weetse wel mer si zijn also machtich dat icse geen macht en hebbe te segghen. mer gaet daer die ridder doot bleef ende men sal v die woerde segghen. ¶ Die priester ghenck hen om | |
[Folio 27r]
| |
die rechte waerheyt te vernemen ghelijkerwijs als hem die duuel gheseyt hadde. Hi quam op die stede daer dese ridder doot ghebleuen was. ende vraghede den ghenen die daer bi hadden geweest wat des ridders laetste woerden waeren doe hi doot bleef. ¶ Si antwoorden den priester ende seyden. Doe die ridder doot bleef doe was hi alsoe seer gheslaeghen ende ghewont dat hi nauwelic een woert en conde ghespreken. Mer doe sine siele vanden lichaem scheyden soude sprack hi dese drye woerden daer wij dat alle hoerden § Here ontfermet dij mijnre. Ende doe hi dit gheseyt hadde so gaf hy sinen geest. ende wi en hoerden niet dat hi enighe worden meer sprac ¶ Doe die priester dit hoerde danckede hi gode van zijne groter ontfermherticheyt die hi in alsoe danighen zundigen mensche bewesen hadde. § O wat schoenre costeliker exempel is dit teghens die ghene de in mistroest comen ouermits inblasinghe des quaeden duuels. ende menen dat haer zunden alsoe groet zijn datse hem god nummermeer vergheuen en mach. ghelikerwijs als hier voer gheseyt is ¶ Och nemet dese reden niet voer noch en bliuet in gene mistroeste Want heeft god hem ontfermt ouer aldustanighen zundighen mensce die niet meer dan drie woerden in sinen laetsten eynde en sprack. Here ontferme di mijnre. Sonder twiuel als de sundighe menscen genaede van hem begheren hi en laet niemant onghetroest Mer den zunder is hi altoes genadich ende goedertieren als si op hem ghenade ende barmhertigheyt begheren § Nu salmen voert mercken dat dye duuel den siecken mensce altoes becoert in mistroeste op dat hi die ontfermherticheyt gods niet begheren en sal. ende op dat hi in sinen zunden verherdet ende versteuighet mach bliuen. Ende dit is de alre meeste sake daer die menschen om me verdoemt Want god en vergheuet dese sunde nummermeer. |
|