§ Vanden groten dwanck die in dye helle is.
DIe bedroefde sielen en hebben ghene vriheyt als tot eenen voetstap toe. Mer si ligghen ghebonden ende ghesloten mit gloyenden yseren banden ende ketenen alsoe vast dat si niet een lit rueren en moghen. Die stockers diese binden dat zijn wrede quade nijdighe duuelen die alre gruwelickste helsche honden diemen bedencken mach. Dese en laten nummermeer af die sielen te pinighen.
§ Dese anxtelicke duuels sluyten dye onsalighe sielen mit groten scharen bij malcanderen mit gloyenden ijseren banden ende werpense ende tollense ghelijckerwijs ofte men enen bal van die een stede op die ander worpe. Nummermeer en moghen si rusten noch ophouden een oghenblick sonder pinighen Mer altijt worden si ghestoten ende ghepinicht sonder ontfermherticheyt
§ Hier af sprect dauid inden psalter O wie sal die banden der onsaligher ontsluten moghen daer si in ghebonden zijn. ofte wie salse moghen verlossen