Ars moriendi

[fol. 4r]

Die conste van steruen

OCh of die mensche wolde versinnen. ende hem ter herten laten gaen wat hi in dit verganclicke leuen mach verdienen. dat hi alle daghen voerbij gaet ende dat hi alle daghen verliest ende des niet en achtet wat groter salicheyt ende wat groter profijt dat in desen teghenwoerdichen leuen is te verdienen. Ouerleest alle die scriften soe en moecht ghi niet vinden datter op deser teghenwoerdigher werlt yet bequamer ofte vruchtbaerre is dan die tijt.

Want dan die tijt die ons god verleent ende ghegeuen heeft alsoe orberlic ende alsoe profitelick is. daer omme ist wel reden ende het is van groten node dat die mensche den costelicken tijt niet en verliese in versumenisse. want als die mensche desen costelicken tijt daer hi dat hemelrijcke in verdienen mach voerbij laet gaen ende des niet en achtet. daer na wanneer die mensche dat hemelrijcke geern verdienen soude soe en mach hem dat niet gheboren. want doe hy den tijt hadde dat hemelrijcke te verdienen ouermits goede werken ende dat niet gheachtet en heuet daer omme en sal hi die tijt nummeer weder crighen. mer hi sal hem gheweyghert werden inder ewicheyt.

§ Och wat versumender menschen zijn dat die desen costelijcken tijt nyet en achten. want si wel weten dat si het nummermeer weder crighen en moghen nae dyen dat si hem verloren hebben

§ Dese tijt is alsoe costelick datmens noch mit golde noch mit siluer noch oec mit costelijcke stenen copen en mach. die rijcke mensche en heeft niet meer vordeles noch machte ouer den tijt dan die arme. Och hoe salich is die mensche dye desen tijt toe brenghet mit doechdelijken goeden wercken. ende hoe onsalich is dye mensche die desen costelijcken tijt toe brenghet in quaeden wercken. Want een yegelick mensche heuet nu machte te kiesen wat dat hij wil. Als die ewighe blijsscappe ofte die ewighe droeffenis. dat ewighe leuen of die ewighe pine. dat hemelrike of die helle. mit gode ende mit zijnder ghebenedider moeder maria ende mit allen wtuercoren hilighen te wesen in grote vroude ende blijschappe. ofte mitten bosen wreden duuelen ende mit allen verdoemden onsalighen menschen ewelick ende vmmermeer in onbegripelijcker pijnen verdoemt te wesen. ¶ Mer o ghi redelijcke mensche ouerdenc ende voersiet die ewighe helsce pijne ende en wilt v niet ontsien hier op deser werlt een wenich pijnen te lijden. mer ouerdenc wat groeter blijschap dat v daer voer anstaende is mit gode ende mit allen heylighen ewelick te leuen in groter blijschappen.

§ Mer want die mensche teder ende cranc is ende die cloecke listighe duuel ende die valsche werlt begheren den menssche tot sunden te trecken daer om wil ic een wenich scriuen vander ewigher pijnen ende vanden ewighen leuen. op dat hem die

[fol. 4v]

vrese der gruwelijcker pinen trecke wt den sunden ende bescherme voer sunden. Ende die onbegripelicke ewighe glorie trecke tot enen heylighen salighen leuen

¶ Och hoe salich ende hoe verstandel is die mensche die nu te tijde ouerdencket dat hi alle daghen oudet ende ter doet waert gaet ende zijn leuen eyndet. ende die corte ghenoechte ende blijsschap deser valscher bedriechlijcker werlt sonder merren voerbij gaet ende dat ewelick dueren sal dat sal te hantes comen. want ouermits een wenich tijtlijcker ghenoechten sal dye mensche ewelic ghepinicht werden mit ontsprekelicker groter pijnen. Ofte ouermits een wenich lijdens ende penitencie ende afkeringhe van sunden ende versmadenisse deser tijtlicker cyerheyt ende ghenoechte sal hy sonder eynde ewelijcke glorie ende blijsschap hebben welcke glorie gheen tonghe wt spreken en mach. noch gheen herte begripen en mach. Ghelijckerwijs als die heilighe leere sanctus Iheronimus bescriuet. Het is van groten node datmen die verganclijcke weelde ouer gheuet dye nyet langhe en dueret voer die weelde ende blyschap die ewelick dueren sal. dats dat ewighe leuen. ¶ Och wat blintheyt is dat der vleyschelijcker menscheyt die daer menen dat si mit weelden ende mit ghemack comen sullen totter ewijgher vrouden daer nye mensce ouermits weelde en quam noch nummermeer comen en mach. ¶ O wtuercorren mensche lijdet daer omme een wenich ende ghedenc wat die ghene gheleden heeft dye omme dijnen wille zijn ghebenedide leden heeft laten recken an die galghe des cruces want al dat wi hier liden moghen om sinen wille dat sal hi hier naemaels dusentfout lonen mit sinen wtuercoren in ewicheyden. Daer om o redelijcke mensche ouerdencket dit in dijn herte ende gheuet ouer alle die ghenoechte ende alle die ydel glorie deser werlt. want voerwaer si en is anders niet dan een bedreghenisse. ende alle die ghene die hoer dienende werden gheloent mitter ewigher verdoemenissen ende hoer sielen werden begrauen in dat alre diepste der hellen.