Ars moriendi

§ Hier nae volghet die figure vander becoringhe des duuels

[fol. 3r]

De helle is te broken; Doet als de heiden; Doet hu verlien

[fol. 3v]

¶ Dit is die temptacie ende die becoringhe des duuels daer hij die siecke mensce mede becoert teghen dat gheloue

MIt des dat die geloue is een fundament des menscen salicheyt. sonder welck gheloue nemant en mach behouden blijuen. Want ghelijckerwijs ons betuget die hilighe leerre sanctus Augustinus ende seyt aldus Dat gheloue is een fundament alre doghet ende een beghinsel alder salicheyt. Sanctus bernardus die heylighe leerder seyt oeck van dat gheloue aldus Sonder dat gheloue en moghen wi die godheyt nummermeer vercrigen. want alle arbeyt sonder gheloue is toe vergheues.
§ Hier omme is die benijde duuel altoes een aftrecker des menschen zalicheyt. ende pijnt hem mit alle zijnre macht den mensche te brenghen van dat heylighe gheloue ende bijzonderlinghe inder vtersten vren als een mensce van deser werlt scheyden sal. Ofte hy doet dat die wijle dat de mensche noch machtich ende ghezont is. op dat hy hem ouermits ongheloue trecken mach tot zunden. seggende aldus. O du onsalighe mensche du staetste in groter dwalinghe. Ten is niet alstu gheloueste of alsmen di prediket. daer en is ghen helle si is te broken. wat meent ghi datter een hel is ghelouestu dat die papen clappen. ten is niet als si v zegghen. ghebruke dijne ghenoechte dijn leuen lanc. besiet of een mensche niet alsoe haestelick en steruet die alle zijn leuen armoede lijdet als die ghene die in weelden ende ghenoechten leuet. wat bistu alzo dwaes datst u dijn ghenoechlijcke tijt ouer brengeste in druc ende lijden. Doet als die heyden ende aenbedet afgoden want daer en is gheen god anders dan du selue en kennet. ia dat hem een mensche zelue dode ofte enen anderen dootsloech ist eynde niet alleens ¶ Niemant en comt weder die v die waerheyt mach verclaren. gelouestu dat die ghene wat segghen. die des zelue niet gesien en hebben. hout op hout op dijn gheloue is quaet want ghi hebbet nu den tijt dat ghi vrolic wezen sult. ende daer omme ghebruket dijne genoechte die wijle dat si v dueren mach

¶ Dese ende dezer ghelijken becoringhe brenghet die duuel den mensche int herte die wijle dat hij gezont is Mer wanneer die mensche sieck is ende steruen sal zoe becoert hien in aldustanighe manieren. O du vermaledide mensche meent ghy nu goet te doen nu ghij niet langer leuen en moget. meenstu nu dat hemelrijcke te verdienen nu du niet meer zundighen en mogeste. neem het is nu te late want du moeste te hantes steruen.

§ Deze becoringhe brenghet de duuel den siecke mensche inder herten op dat hi in wanhope ende in mistroesticheit vallen mach. ende hem alzoe van dat gheloue trecken mach.