Het Antwerps Liedboek. 87 Melodieën uit 'Een schoon liedekens-boeck' van 1544. Deel 1. Liederen
(1975)–Anoniem Antwerps liedboek–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 160]
| |
[pagina 161]
| |
 | |
Een oudt liedeken1.
Tandernaken op den Rijn,Ga naar margenoot+
Daer vant ic twee maechdekens spelen gaen.
die een dochte mi aen haer aenschijn,
Haer ooghen waren met tranen ombevaen.
‘Nu segt mi, lieve ghespele goet,
Hoe sweert u herte, hoe truert uwen moet?
waer om is dat, woudijs mi maken vroet?’
‘Ic en cans u niet gesagen.
Tis die moeder diet mi doet,
Si wil mijn boel verjagen, verjagen.’
2.
‘Och lieve ghespele, daer en leyt niet an,
den mey die sal noch bloeyen.
So wie zijn liefken niet spreken en can,
die minne mach hem niet vermoeyen.’
‘Och lieve ghespeelken, dats quaet sanck.
den mey te verbeyden valt mi te lanc;
Het soude mi maken van sinnen also cranc,
Ick soude van rouwe sterven.
Ic en weets mijnder moeder gheenen danc,
Si wil mijn boel verderven, verderven.’
| |
[pagina 162]
| |
3.
‘Och lieve ghespele, daer en leyt niet an.
Nu sedt, nu schict u herteken al in vreden.’
‘Mijn moeder plach te spinnen, des en doet si niet,
Den tijt en is niet lange gheleden.
Nu schelt si mi hier, nu vloect si mi daer:
Mijn boelken en derf niet comen naer.
Daer om is mijn herteken dus swaer.
Ist wonder dat ick truere?
Ende ic en mach niet gaen van haer
Ga naar margenoot+ ter veynster noch ter duere, noch ter duere.’
4.
‘Och lieve ghespele, dat waer wel quaet.
Wilt sulcker tale begheven!
Hadde ic ghedaen mijns moeders raet,
Ic waer wel maecht ghebleven.
Nu hebbe ic sinen wille ghedaen:
Mijn buycxken is mi opgheresen.
Ende nu so is hi mi ontgaen
Ende gaet elwaerts spelen.
Des moet ic laten so menighen traen,
Ic en cans u niet gehelen, gehelen.’
5.
‘Ghespele, wel lieve ghespele goet,
En sidy dan gheen maecht?’
‘Och neen ic, lieve ghespele goet,
Ende dat si ons heer God gheclaecht!’
‘God danck, dat ick noch maget si!’
‘Spiegelt u, lieve gespeelken, aen mi,
Ende wacht u, oft ghi en zijt niet vrij!
Ten sal u niet berouwen.
Coemt hem nemmermeer niet na bi,
Oft ghi wort gheloont met trouwen, met trouwen.’
6.
‘Ghespele, gespele, hi seyt dat hi mi mint.’
‘Die minne plach mi te lieghen.
En gelooft die clappaerts niet en twint,
Si staen al na bedrieghen.’
doen loech si enen grooten schach.
dat was die maghet die op mi sach.
Ic boodt haer minnelijck goeden dach,
| |
[pagina 163]
| |
Ic groetese hoochlike.
God geve dat icse vinden mach
Bi mi in hemelrijcke, in hemelrijcke.
|
