Het Antwerps Liedboek. 87 Melodieën uit 'Een schoon liedekens-boeck' van 1544. Deel 1. Liederen

[p. 130]

59
Och hoe mach hem zijns levens lusten
Een oudt liedeken
AL CXXI melodie tekst

Een oudt liedeken

⁺ Och hoe mach hem zijns levens lusten,
Die zijn lieveken verloren heeft!
Sijn sinnekens zijn hem in swaer onrusten,
Want dat herteken gheenen troost en heeft.

Twas mijnder herten wel een medecijn,
Doen ick hem laetst met ooghen aensach.
Eylacen, nu is dat trueren mijn,
Want ic hem sien noch spreken en mach.

Dat lot is nu op mi gevallen,
Dat ic dat suer opsuypen moet.
Ende ic en weet gheenen troost met allen,
dan wat ic doe, het is teghenspoet.

+ fol.68r

[p. 131]

4.

 

Mijn liefken hadde mi uutvercoren,

 

Eer hi mi laetstwerven verliet.

 

Hi en leyde mi niet dan duecht te voren

 

Ende nu laet hi mi int swaer verdriet.

Och moechte ic den tijt gheleven,
Dat hi mi minde ende ic hem niet!
Ic soude mijn herteken in ruste stellen
En laten hem oock int swaer verdriet.

Die ons dit liedeken so lustich stelde,
Het was een gheselleken, jonc ende fijn.
Vrou Venus' liefde die hem daer toe quelde.
Het is so quaet bi nijders te zijn:
Een valsche tonghe, gheen argher fenijn!