Het Antwerps Liedboek. 87 Melodieën uit 'Een schoon liedekens-boeck' van 1544. Deel 1. Liederen
(1975)–Anoniem Antwerps liedboek– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 128]
| |
Een nyeu liedeken1.
Ga naar margenoot+ Met eenen droeven sanghe
ist dat ick u claghen moet,
Dat ic dus bi bedwange
Moet laten dat liefste goet.
Haer wesen is so soet,
Van haer die mi trueren doet.
Na haer moet ick verlanghen,
Verteerende mijns herten bloet.
2.
Ga naar margenoot+ Schoon lief, uut charitaten
Ontsluyt dat herte dijn
Ende wilt compassie vaten
Des bitteren lijden mijn!
| |
[pagina 129]
| |
U amoreus aenschijn
Verblijt dat herte mijn.
Al hebt ghi mi ghelaten,
U dienaer wil ic zijn.
3.
Ick ben so dom van sinnen,
dat ic u met al mijnder macht
Moet eeren ende minnen,
U ende al u gheslacht.
Al ben ic ongeacht
Van u, reyn vroulijc dracht,
Daer jonste is van binnen,
die wortel hout haer cracht.
4.
Laet ons niet verscheyden,
Scoon lief, waer ghi bevaert,
Wi en houden tusscen ons beyden
Den amoruesen aert.
Want dicwils openbaer
ghi segt mi waer ghi bevaert.
Dies wil u God geleyden,
die alle dinc bewaert!
5.
Wat dinge mach mi gebreken,
Wat heb ic u misdaen,
dat ick dus ben versteken
Van u, reyn vroulijc graen?
Rijck God, waer sal ic gaen,
Oft hoe salt met mi staen?
Al uut mijn ooghen leken
So menighen heeten traen.
6.
Adieu, suyver princesse,
Adieu, reyn violier,
Adieu, reyn acoleye,
Adieu, reyn eglentier,
Adieu, bemint rosier,
Adieu, reyn balsemier!
Dit is mijn bien alleye.
Adieu, ic moet van hier.
7.
Int slot van mijnen gedichte
So rade ic elcken persoon,
dat hi zijn minne niet en stichte
Ghetroulijc sonder loon.
Want Venus' kinder doen
Die comen gaerne int groen.
Och lacen, also lichte
Diende ick sonder loon.
|
|