Amsterdams minne-beekje. Deel 2
(1637)–Anoniem Amsterdams minne-beekje–
Auteursrechtvrij
[pagina 88]
| |
Stemme: Cephalus daeghlijcx plach, &c. Ofte: Ick sucht, ick klaegh, ick ween, &c.
ICk mach wel droevigh zijn
Nu ick laes heb verloren,
Mijn hert mijn ziel de liefste mijn,
Dien ick had uytverkoren.
2 Wie dat stond in mijn hert
En was mijn lief mijn waerde,
Ach lief u doodt die baert my smert
Doch niemand die en spaerde.
| |
[pagina 89]
| |
3 Hoe menigh trouw minnaer
O! wat droevige saken
Heeft zijn lief van hem int gevaer
Door de doot sien ontschaecken.
4 Most Hero haer lief niet
Int midden vande baren
Sien smoren, helaes! wat verdriet
Quam haer het hert beswaren.
5 Tot tranen my beweeght,
Als ick laes! overdencke
Hoe soet en minnlijck dat ghy pleeght
V kusjes my te schencken.
6 Wat hebt ghy menighmael
My door u aerdigheden
En seer soet bevallighe tael
My vervoert door u reden.
7 Hoe menighmael gevleyt,
Gestreelt en liefs bewesen,
En door u groote dienstbaerheyt
Mijn jonge hert belesen.
8 Waer sal ick my voortaen
| |
[pagina 90]
| |
Bedroefde Vrouw begheven,
Mijn lust, mijn vreughd is al ghedaen,
't Verdriet my meer te leven.
I. G Vlooswijck. Rede doet leve. |
|