Amsterdams minne-beekje. Deel 2
(1637)–Anoniem Amsterdams minne-beekje–
Auteursrechtvrij
[pagina 14]
| |
Stemme: Onan.
PAn de groote God der Harders knapen,
Die heeft op eenen tijt
Een Harderin gevrijt,
En socht haer so langh te betrapen,
Tot het beurde op een tijt
Dat hy haer bespiede,
Dat sy van 't jagen quam,
Maer sy began te vlieden
En hy sijn loop mee nam
So langh tot dat hy moede wiert,
Doen heefts' haer neer gestelt
Om rusten op het velt,
En hy trachte met schoone woorden
| |
[pagina 15]
| |
Haer te brengen tot gewelt
2 Pan die heeft als doen begonnen,
En seyde: mijn Goddin
Mijn schoone Harderin,
Ey wilt mijn liefde soo veel jonnen,
En gunt my u wedermin.
Ghy siet hoe dat mijn schapen,
Oneyndigh int ghetal
Hier gaen haer voedsel rapen
Beneden in dit dal,
Die zijn al tot u wille
Die zijn al tot u wille
Indien ghy my verhoort.
Maer sy sweegh altijt stille
En antwoorde niet een woort.
3 Ick ben seyt hy een God die de schapen
Der Harders al behoedt,
Dat haer niemant misdoet,
Als sy gerust leggen slapen
Neem icks' al in mijn behoet,
Dat mach mijn dit baten
| |
[pagina 16]
| |
Wijl ick u so bemin
En ghy my steets gaet haten
En hebt in mijn geen sin,
Daer ick u tot mijn vrouwe
Begeerde wel te trouwe,
Soo ghy woud hebben mijn,
Des niet, moet ick van rouwe
Steets van u verschoven zijn.
4 Noch meer wild hy haer gaan verhalen,
Maer sy teegh op de loop
Bedroghen was zijn hoop,
Anders soud hy sonder falen,
Met haer hebben gemaeckt de koop,
Hy teegh stracx aen 't najagen
En liep haer achter an,
Haer loop began te tragen
En hy haer meer gewan,
Sy badt de Jacht-Goddinne,
Dat sy niet toe en liet
Dat haer on-eer gheschiet,
Maer tot spotte van zyn minne,
| |
[pagina 17]
| |
Haer deed veranderen in een riet.
5 Pan die meende haer doen te grypen,
Maer hy vant anders niet
Als zijn handen vol riet
Waer op hy stracx began te pypen,
En 't selfd hy Syringa hiet
Nae naems zijns Harderinne,
En hy tot haerder eer
Beloofde noyt te minnen
Eenige spelen weer,
Als het spel op zijn pijpje,
Daer hy tot aller tijdt
Op sou spelen verblijt,
Tot heughenis van het grijpje
't Welck hy dede doen ter tijt.
Pan de Harders-God bespiet
Siring mint haer, verkrijght het riet.
Och oft 't geschieden. |
|