Het eerste deel van de Amsterdamse mengel-moez

door den Heer P.C. Hooft.

Stemme: Laura zat laetst by de beek, &c.

ROsemont die lach en sliep,
Blies Violen uit haar lippen:
Pan die zach 't en yling liep,
Sachjes op haar borsje knippen
Mit dat hy zyn duim liet slippen

[p. 131]

 

Viel een Moerbey van het lof,

 

Die recht op haer boesem mickte,

 

Dies hy riep want hy verschrickte,

 

Och! och! och! de speen is of.

Op zijn splitte kootjes, gauw

Hy het op een loopen stelde,
Doch zoo zachjes dat hy nauw
Kreuckte 't kruitje van den velde
Want hy vreesde; 't zouw hem melde:
Maar als Rosemont verzucht
Denck of 't binnest van zyn herte
Knippen sloech van schrick, en smerte
En verhaesten dee zyn vlucht.

[p. 132]

3.

 

Pan zat stockstil, en hy loerd'

 

Achter 't riet met smalle blaren,

 

Zoetert riep hy het was boert,

 

Mits scheen zy wat te bedaren

 

Toen zy Pan zach openbaren

 

Die verstijft schoot uit het riet:

 

Pottert riep haar helle keeltje,

 

Armt Syringh, uzoet gespeeltje

 

Knip haar, schend myn vryheyt niet.