Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens
(1922)–Willem van Zuylen van Nyevelt– Auteursrecht onbekend
[pagina 250]
| |
139.
| |
[pagina 251]
| |
5.
Hoe mach die mensche stervens lusten
Die altijts leeft in sweerelts jolijt?
Zijn sinnekens die ligghen in grooter rusten,
Als hijt minst wacht, zo eist zijn tijt;
Dan comt die doot, diet al verbijt,
Dan moet hier al ghelaten zijn.
Sceedt van der werelt &c.
6.
Die dit liedeken heeft ghesonghen,
Een cloosterken heeft zou in huer behaut,
Dat zou die weerelt es onspronghen,
Dies danct zij Gode menichfaut,
Die voor ons starf ant cruucen haut.
Dat hij haer ziele wilt ghenadich zijn!
Sceedt van der werelt &c.
BRUSSELSCH HS. VAN 1565.
P. Leendertz jr, Tijdschrift XX 68.
Een nieu liedeken.
1539 *Dev. prof. nr. 212. - z.j. Tonis Harmansz. (niet gepagineerd). - 1544 Antwp. Lb. een ander lied met een dergelijk begin nr. 108. - 1577 Hofken der gst. L. CCXIX. - 1589 Amst. Lb. bl. 60 een ander lied in een andere maat. 1591 Amst. Lb. bl. 33 en † bl. 68. Str 5 vgl. boven nr. 93 str 1. |
|