Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens

132.
Benedicamus Domino
Alleluya, alleluya, alleluya.
(Ps. CXVI)

A

1.
Het was een maghet ut-ver-coren
daer Je-sus aff sijn wilde gheboren
des ben ick vro
Be - ne - di - ca - mus Do - mi - no.

2.
‘Al totter stadt van Nazareth
Daer is een maghet ombesmet.

Des ben ick vro

O O O O

Benedicamus Domino.

3.
Groetse mij metten naeme mijn,
Segt haer dat ick haer kint wil zijn.’

4.
Die Enghel was een bode goet,
Hij voer derwaerts metter spoet.

5.
Hij seyde ‘Godt gruet u, suvuer maecht!
Ghij zijt die Gode wel behaecht.

6.
Hij wil van u gheboren zijn,
Jesus die lieve meester mijn.’

7.
Maria sprac ‘Hoe mocht ic hem ghewinnen?
Want ic noyt man en begeerden om minnen.’

[p. 235]

 

8.

 

‘Die heylighe gheest sal in u comen

 

Soo den dau valt op die blommen.

 

 

 

9.

 

Maria weest onversaecht!

 

Tis den Godts sone die ghij draecht.

 

 

 

10.

 

Hij heeft u daer toe utvercoren,

 

Hij wil verlossen dat was verloren.’

 

 

 

11.

 

‘Van allen sorghen ben ick ontsleghen,

 

Die deerne Godts wil ick wesen.’

 

 

 

12.

 

Maria viel neder op haer knien:

 

‘Den wille Godts moet ghescien

 

Des ben ick vro

 

O O O O

 

Benedicamus Domino.’

 

 

 

HET HOFKEN DER GEESTELYCKER LIEDEKENS

 

Loven 1577.

Het is niet zeker, of de Allelujas werkelijk tot den titel behooren, soms zijn ze er eenvoudig stichtingshalve bijgevoegd. De gekozen tekst heeft geen. Allelujas en zijn ó ó ó ó vindt geen plaats in onze melodie. Maar er kan immers een variant zonder ó ó ó ó bestaan hebben, òf met deze bij een herhaling der muziek op de phrase ‘des ben ick vro.’

B

Beschouwt men echter de Allelujas als een belangrijk bestanddeel van het lied, waartoe het Register der wijsen alle aanleiding geeft, zoo staat er een weliswaar veel later lied ter beschikking, ‘Dans der Maegdekens’, in 1840 door Coussemaker genoteerd (bl. 100). Deze dans werd bij de begrafenis van een meisje door haar vriendinnen op het kerkhof opgevoerd - dus het oude germaansche gebruik, dat wij uit verschillende verboden der kerk kennen.

In den Hemel is eenen dans

Alleluia

Daer dansen all' de maagdekens.
Benedicamus Domino
Alleluia, Alleluia
Tis voor Amelia

Alleluia

Wij dansen naer de maegdeken
Benedicamus Domino
Alleluia, Alleluia.

Dat een dergelijk gebruik uit de 17^de-19^de eeuw zou afkomstig zijn, is ondenkbaar. De melodie toont geen verwantschap met de onze, maar de onze is toch klaaarblijkelijk een danswijs.

Een tekst met onze A verwant, maar met een andere melodie, staat in het Prieel. der gstl. Mel. 1617 bl. 74.