Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens

[p. 233]

131.
Ick heb een wijf ghetroudt
God weet oft my beroudt.
(Ps. LII)

1.
Ick weet een su - ver maecht
die mij so wel be - haecht,
ic heb se ut-ver - cor - - - - en
wie haer sijn ly-den claecht
En minne tot haer dracht
si en laet hem niet ver-lo - - - - - - - - - - - - ren.

2.
Gods moeder is sy gheneemt
Dat haer soo wol betaemt
Die ic met herten minne.
Haer minne is ongeblaemt
Dwelc onser zielen vraemt
Des hemels coninginne.

3.
U minne heeft mij bevaen
En wilt mij niet afgaen
O edel roose schoone!
Och wilt mij dan bijstaen
Als mij die doot coemt aen
Die daer siet in den throone.

4.
Ghy sijt mijn toeverlaet
Daer al mijnen troost op stadt,
En wilt van my niet scheyden
Daer my Gods vonnis benaet
So gheeft my goeden raet
Hoe ic my sal bereyden.

5.
O lieffelijc maechdekijn,
Lof moet u altoos syn
Van allen creatueren,
Och schoon balsam fijn
Die wrede helsche pijn
En laet my niet besueren.

6.
O soete lieve vrouwe
Die ic soe wel betrou
En wilt mij niet begheven!
Seer hertelyc bidde ic u
Wilt my doch helpen nu
In dat schoone eewich leven.

7.
Ick rade u, vrienden mijn,
Dient doch dit maechdekijn,
Si mach u pays verwerven;
Bidt haer int herte fijn
Dat si u troost wil sijn
Als ghij sult moeten sterven.

8.
Hier mede ic dit volent
Van dat schoon lief present
Die schoonste creatuere;
Behoet mijn onghescent
Schoon roosken ongheblent,
Als coemt die leste ure.

9.
Die dit heeft ghedicht
Hij is van duechden licht,
Sijn herte is dicks in lyden.
Behoet hem, Davids nicht,
Voer dat quadt helsche wicht,
Soe mach hij hem verblijden.

LEIDENSCH HS. 1289 (achter de Souterliedekens)

midden der XVI eeuw-

‘Een nieu liedeken op die wijze Ick heb eenen man’ zie boven aanm. bij Ps XCVIII, nr 122.

[p. 234]

B

 

Ach ich armer jonger man!

 

Wat han ich gedaen?

 

Een jonck wyff haen ich genomen

 

Myr dunckt das myr geromt haen

 

Das kan ich niet erdenken.

Geschreven in den band van een boek. Stadsbibl. te Maastricht. 16de eeuw (Mone, Übersicht der ndl. Volksliteratur bl. 221).

Als hier een regel ontbreekt, dan hebben wij hier misschien den tekst van het lied; maar in dezen toestand past hij alleen tot ‘genomen’. Over de melodie vgl. *Ecclesiasticus 1565 nr. 103.