Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens

[p. 200]

113.
Om een die alderliefste mijn daer (ic af singhen wil)²
(Ps. CII)

^*

1.
Al om die lief - ste boe - le mijn
wil ic vro - lic zijn
ic en mach al - tijt bi haer niet zijn
die nij - ders zijn so fel
ic wil mi gaen ver - mey - den
ge - lijc die vo - gel doet
als hi den wil-den valc siet vlie-ghen
so ver - an - dert hem zijn bloet.

De titel der Souterliedekens past beter èn in de maat èn in den rijm dan de Antwerpsche tekst

2.
In alle die werelt hoe lancx hoe meer
In myn hert is si een paradijs.
Hoe gaern ic bi myn lief waer!
Wel schoon gebloeyt rijs,
O schoone balsem gaerde!
Ic wensche u menige groet,
De muts is mi swaer om dragen,
Want si mi versuchten doet.

3.
Veel goeden daghen, veel goede nachten
Wensch ic der alderliefste myn,
Ic bevele haer alle Gods enghelen crachten
Ende God wil haer behoeder zyn.
Dat ic mi dus moet versaghen
Minen edelen huebschen moet!
De muts is mi swaer te dragen,
Want icse nu sleepen moet.

* Zoo in de uitgaven 1, 4, 5, 6, 7, 8, 15, 20, 21, 26.

[p. 201]

 

4.

 

Den tijt die ick bi mijn lief mach zijn

 

En valt mi niet so lanck.

 

Hoe gaerne ic bi mijn lieveken ware!

 

Si hout mijn herte in haer bedwanck.

 

God troost den ongemoeden

 

En de spaer mijn lief ghesont!

 

Mi is te bat dat icse noeme

 

Want si hout mijn herteken doorwont.

 

 

 

ANTWERPSCH LB. 1544, No. XI.

 

Een amoreus liedeken.

1565* Ecclesiasticus nr. 14.