Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens

48.
Als ons die winter gaet van heen
Soe coemt ons die somer.
(Ps. XLIII)

1.
‘Wan-neer dye Win - ter heft ge - daen,
comt onss dye coy - le maei,
Dye voe - gel - ken syn gefe - dert schoyn
Oer sanck ys man - cher - lei,
Dat doynt si all om oer Gods danck.
Schoen vrou-kens sal men prysen
Bo-ven all der vo-gel sanck’.

^*

2.
‘Die lylien ende dye rosen
Ende ackeleyen bloem,
Fioletten ende tytelosen
Van mennicher verve schoen -
Ich sye dar bloyen den edelen wyn,
Boven allen meyes fruchten
Wilt hy verheven syn.’

3.
‘Stonde eyn borch van alpenbeynen
In eynen bomgart schoyn,
Negen dueren van karbonckelsteynen
Dar up eyn gulden croen,
Ende alle dye tynnen weeren eyn corall:
Die borch, sy solde verlichten
Vil clarer dan eyn cristall,

* In 20, 26 sluit de regel met de volgende noot.

[p. 104]

 

4.

 

Wart nye genoechlick aen te schouwen;

 

Nochtan geve ick den pryss

 

Den hoeschen megden, den schonen vrouwen,

 

Dat is een paradyss.

 

So wie in vrouwen holden steit

 

Ende hem geburt der mynnen spell

 

Verwonnen is all syn leit.

 

 

 

5.

 

Vader, gevet u gefangen

 

Den edelen vrouwen fyn,

 

Sy bloyen all up oer wangen

 

Veel roder dan eyn robyn,

 

Hoer mondelyn bernet als eyn korall,

 

Sy maecken mennich herteken vro,

 

Dar men sy omme prysen sall.’

 

 

 

6.

 

Myn vader will my straffen,

 

Gryss grau is synen bart,

 

Hy wilt den wyn verheven

 

Boven aller vroukens art.

 

‘Soene als ghy van alden werden gryss

 

Ende u gebrickt der mynnen spill,

 

So gefty den wijn den pryss.

 

 

 

7.

 

Onss Here Got dy heft gebenedijt

 

Op den witten donresdach

 

Den edelen weit, den edelen wyn

 

Den hy onss ten lesten gaff.’

 

‘Ende hadde dye suver maget gedaen,

 

Dar wy all aeff sint komen

 

Dye werelt weer all vergaen.’

 

 

 

HS. TE BRUSSEL, TWEEDE HELFT DER 16de EEUW.

 

Prlebsch, ZfdPh. XXXVIII 466.

Vgl. de geestelijke parodie in Dev. & prof. 1539 bl. 77.

Als ons den winter henen gaet
So coemt ons die coelen meye,
Dan singhen die voghelkens schoone
So menigherhande gheleye,
Dat doen si all om haer Gods danc
Met groter melodie
Boven alder engelen sanck.

Over de melodie vgl.* Ecclesiasticus 1565 nr. 93. De volgorde der strophen zal wel 1 2 3 4 6 7 5 zijn geweest.