‘Draecht ghi een kint, so cleynen kint,
So siet dat ghi den vader vint
Oft ghevet mi, Mi oft mijnen gheselle,
Dat kint dat moet ghehouden zijn.’
Dat meysken swoer al bi Sint Jan
‘Bi mi en sliep noyt ander man
Niet meer dan ghi Dan ghi valsche bedrieger,
Ghi staet so vaste in mijnen sin.’
Die dit liedeken eerstwerf sanck
Dat was een ruyter al vander banck.
Ende hi sanghet so fijn Hi hevet wel ghesonghen,
By die liefste en mocht hi niet zijn.
ANTWERPSCH LIEDBOEK 1544. No. LXXIX.
De herhalingen zijn in de eerste drie strophen door mij ingevoegd, vervolgens worden zij in het origineel door hoofdletters aangeduid. In str. 6 is de tekst zeker bedorven, ‘certeyn’ moet rijmwoord zijn, en zoo als het er staat, is het in tegenspraak met str. 8. Tekst ook in Amst. Lb. 1589. bl. 75 (maar de bladzijde is uitgescheurd). Als stemopgave 1562 † Schriftver. L. (Wackernagel Ndl. Ref. bl. 16-17) - † 1569 ib. 114. - 1593 ib. 45. - 1569 Veelderh. fol. 248b. - 1589 Amst. Lb. (Duyse Lied 789). - 1605 † Amst. Lb. bl. 7. - 1618 † Soetjen Gerrits nr. 49.
Str. 2 leeft nog onder het volk aan den Rijn:
Der Tag vergieng, der Abend kam,
Es klopft auf die Thür und schüttelt den Ring:
‘Steh auf Herzlieb und lass mich ein!
Ich habe so lange gestanden.’
Des Dülkener Fiedlers Lb. bl. 93.