Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens

[p. 93]

41.
Die voghelkens in der muyten
die singhen haren
(Ps. XLIIII)

1.
Die vogel-kens in der mu - ten
si sin - gen ha - ren tijt,
Waer sal icx mi ont - hou - den?
ic ben mijns lief-kens quijt,
waer sal icx mi ont - hou - den
ende ic haer so gaer - ne aen sie,
al spreec ic u lief - ken so sel - den
ic scenc u mijn hertken is fier.

2.
Ic ginc noch gister avont
So heymelijc eenen ganck
Al voor myns liefkens dore
Si wist mi cleynen danck:
‘Staet op, mijn alder liefste,
Staet op ende laet mi in!
Ic swere u op al myn trouwe
Ic en had noit liever dan dy.

3.
Scoon lief, laet u gedencken
Dat ic eens die liefste was
Ende lach in uwen armen,
Nu ben ic geworden een onwaert gast.
Al hebdi mi nu begheven
Noch drage ic eenen huebscen moet,
Die liefte bloeyt winter en somer,
Dat de coele mey niet en doet.’

4.
Hi tooch van sinen handen
Van goude een vingherlijn
‘Hout daer, mijn alderliefste,
Daer is die trouwe van mijn.
Mer oft yemant vraghet
Wie u dat vingherlinck gaf,
Antwoort hem met huebsce woorden
‘Die eens die alder liefste was.’

[p. 94]

 

5.

 

Ic hoorde ghister avont

 

So lustelijck eenen sanck!

 

Mijn liefken die gaet houwen,

 

Ic en weets haer gheenen ondanck.

 

Al heeft si mi nu begheven

 

Noch draghe ick eenen huebschen moet:

 

Die liefte bloyet winter en somer,

 

Dat die coele mey niet sen doet.

 

 

 

6.

 

Die dit liedeken heeft ghesongen

 

Dat was een ruyter fijn,

 

Sijn herteken ghinck int lichte

 

Met schoone vroukens fijn.

 

Dit liet heeft hi ghesonghen

 

Ter eeren der liefste zijn

 

In spijt der nijders tonghen;

 

Sijnen naem is Jonghen Stijn.

 

 

 

ANTWERPSCH LIEDBOEK 1544. No. XXVIII.

 

Een nyeu liedeken.

Als stemopgave † Tonis Harmansz. (Horae Belg. II 143). - 1565* Ecclesiasticus nr. 23. - 1569 † Veelderh. L. fol. 44b. - 1570 † Offer des Heeren (Wackernagel Ndl. Ref. bl. 181). - 1577 † Hofken der gstl. L. bl. CX.

Vgl. Antwp. Lb. nr. 40.