Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens

[p. 78]

35.
Waer is mijn alderliefste
die ic met oogen (aensaech).^2*
(Ps. LXVIII)

1.
Waer is mijn al-der-lief-ste
die ic met ogen aan-sach?
om haer quam ic ge - re - den
van den a - vont al tot - ten dach,
om haer quam ic ge - re - den
van den a - vont al totter tijt,
och wou - de si mi in la - ten,
dat reyn trou sa - lich wijf!

2.
Hi clopte also lijselijck
Met sinen hamere
Dat al die plancxkens sprongen
Van der camere:
‘Staet op mijn alderliefste,
Staet op ende laet mi in;
Ic swere u bi mijnder trouwen
Ick waer so geerne bi di.’

3.
Dat meysken schoot aen een hemdeken wit
Ter dueren dat si ghinck,
In haren blancken armen
Dat si haer liefken omvinck:
‘Nu weset wellecom!’
‘Mijn lief, mijns herten bruyt
Wi willen genoechte hanteren
Ende maken gheen gheluyt.’

De melodie is een variant van ‘Ic heb om vrouwen willen’ nr. 37 en is nauw verwant met nr. 76, zij staat tusschen de twee.

* Register der wijzen. In het Antwerp. Lb. is het begin ‘Ic had een alderliefste, die ic met oogen aensach’, maar onze aanhef past volkomen bij de wijs, en geeft zelfs een beteren zin.

[p. 79]

 

4.

 

Dat verhoorde die wachter

 

Op hoogher tinnen:

 

‘Hier is een schoon frisch jongelinc

 

Gecomen inne.

 

Wat sal hi mi gheven?

 

Twee hooskens ende een paer schoen,

 

Oft ic sal van hem clappen

 

Wat si opter cameren doen.’

 

 

 

5.

 

‘Och swiget, wachter, stille!

 

Laet dat verholen zijn!

 

Ick sal u laten maken

 

Van goude een vingherlijn

 

Met eenen siden snoer.’

 

Dat meysken haer hayr op bant,

 

Haer mantelken liet si glijden,

 

Haer eere en duerde niet lanc.

 

 

 

6.

 

Hi dede eenen bode seynden

 

Daer hi den wachter vant.

 

Wat gaf hi hem te loone?

 

Een vingerlijnc aen zyn hant.

 

Dat meysken hief op een liedeken

 

Ende si sanck:

 

‘Rijc God, Here van den hemel!

 

Waer den nacht noch eens so lanc!’

 

 

 

7.

 

Die dit liedeken dichte

 

Dat was een ruyter fijn,

 

Hi hevet so wel ghesongen

 

T' Amsterdam al in den wijn;

 

Hi hevet so wel ghesonghen

 

Ter eeren die liefste zijn.

 

God sceyn dees nijders tongen!

 

Bi schoon vrouwen ist goet zyn!

 

 

 

ANTWERPSCH LB. 1544. No. LXXXVI

 

Een amoreus liedeken.

Als stemopgave Coornhert 1630 (1575).