Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens

34.
Coemt voort, coemt voort sonder verdrach
mijn (alderliefste lief verborghen).^*
(Ps. CXXIII)

^†

1.
Coemt voort, coemt voort son - der ver - drach
mijn al-der-lief-ste lief ver-bor - ghen!
^§ic seg - ge vry ten is noch gheen dach,
ten is noch gheen dach,
ten is noch ghee - nen mor-ghen.

2.
Die wachter singhet zijn daghelijcx liet,
Hi can zijn tonghe wel bedwinghen.
Coemt in huys, mijn soete lief,

Mijn soete lief,

Wi twee wi sullen noch genoechte beginnen’

3.
Si leyde hem op haer borstkens ront,
Daer op so ghinck hi ligghen rusten;
Si seyde ‘Schoon lief, mijn waerde mont,

Mijn waerde mont,

Wat dinghe mach u lusten?’

* Register.

† Alle uitgaven hebben c behalve 14, die b heeft.

§ Antwp. Lb.:

‘Confoort confoort sonder verdrach
mijn liefste boel verborghen’.

de tweede regel is te kort.

[p. 77]

 

4.

 

Si leyde hem in haer armkens vry,

 

Van vreuchden began therte ontspringhen:

 

‘Bedect mijn eere, dat bidde ick dy!

 

Dat bidde ick dy!

 

Bedect mijn eere, lief, boven alle dinghen!

 

 

 

5.

 

Dat bidde ick u, o liefste mijn,

 

Die alderliefste suldi blijven’.

 

Daer twee goede lievekens vergadert zijn

 

Vergadert zijn,

 

Hoe noode laten si hem verdrijven.

 

 

 

6.

 

Waer mi Virgilius conste cont

 

Den lichten dach soude ic vertrecken

 

Ende mijns liefs witte borstkens ront

 

Witte borstens ront

 

Daer mede sal ick vruecht verwecken.

 

 

 

7.

 

Ay lacen! neen, ick niet!

 

‘Den dach die coemt, ick moet vertrecken’.

 

‘Lief van mi vliet! Lief van mi vliet!

 

Lief van mi vliet!

 

Dat ons die nijders niet en beghecken’.

 

 

 

8.

 

Die ons dit liedeken eerstwerf sanck

 

Vrou Venus liefde hem seer quelde;

 

Hi was geerne op vruechden banck

 

Op vruechden banck,

 

Daer hi hem wel toe stelde.

 

 

 

ANTWERPSCH LIEDBOEK 1544 Nr. XIV

 

Een nyeu liedeken.

De herhalingen staan niet in den tekst, maar niet alleen de melodie eischt ze, zij zijn ook in de geestelijke omwerking van van Nyevelt.

Een interessante zeer afwijkende variant toont het Weimar-hs. nr. 11 ‘Auch Manne nu laett u schinnen staen’ 5 str., afgedrukt Tijdschr. 1919 blz. 90. Melodie ‘Nu maene laet u schijnen staen’ Extractum Catholicum 1631.