Het ghin - ghen drie ghe - spe - len spa - cee - ren in dat wout,
Si wa-ren al-le drie bervoet, den haghel ende snee was cout.
Die een die weende seere, die ander hadde huebschen moet,
Die derde begonste te vraghen wat heymelijck boelschap doet.
‘Wat hebt ghi mi te vraghen wat heymelijck boelschap doet?
Het hebben drie ruyterscbe knechten gheslaghen mijn lief ter doot.’
‘Hebben drie ruytersche knechten gheslaghen u lief ter doot,
Een ander boel sult ghi kiesen ende draghel huebschen moet.’
‘Soude ick een ander boel kiesen, dat doet mijnder herten so wee,
Adieu mijn vader ende moeder, ghi en siet mi nemmermeer!
Adieu mijn vader ende moeder ende mijn joncste susterkijn!
Ick wil gaen ter linden groene, daer leyt die alderliefste mijn.’
Die dit liedeken dichte, dat was een ruyter fijn,
Sinen buydel was seer lichte, daerom drinct hi selden wijn.
ANTWERPSCH LIEDBOEK 1544. No. LXXX.
Dev. ende Prof. 1539 nr. 156 met een melodie, die mij verwant lijkt, zonder tekst: nr. 40 geeft ook den titel der wijs ‘Si ghingen alle drie bervoets.’ Boerenlietjes, (na ± 1706) nr. 24 daer waeren drie jonge Maegden’ doet heel uit de verte aan onzen melodie denken. Als stemopgave: † Schriftverl L. 1593 (Wackernagel Ndl. Ref. bl. 44). - † Hofken der gstl. L. 1577 bl. CLXII.
Voor den tekst vgl. Uhland nr. 115.