Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens

[p. 44]

20.
Het waren twee ghespeelkens goet.
(Ps. VIII)

1.
Daer ghin-gen twee ge-speel-ken goet
So ver-re aen gheen groen hey-de;
Die een die voer - de ee - nen huebs - - cen moet
Die an - - - der ween - - - - de see - re.

2.
‘Ghespele, wel lieve ghespeelken goet!
Waerom weende ghi so seere?
Mei weent ghi om us vaders goet?
Oft weent ghi om u eere?’

3.
‘Ic en ween niet om mijns vaders goet,
Ick en ween niet om mijn eere;
Wi twee wi hebben eenen lantsknecht lief,
Rijck God! wie sal hem werden?’

4.
‘Ghespele, wel lieve ghespele goet,
Laet mi den lantsknecht alleene!
Ick sal u mijnen broeder gheven,
Mijns vaders goet een deele.’

5.
‘Och dijnen broeder en wil ic niet
Noch dijns vaders goet een deele.
Ic hebbe veel liever mijn soete lief
Dan silver oft root gulden.’

6.
‘En neme ick dan die rijcke
So truert die suyverlijcke;
Die rijcke wil ic laten varen
Ende nemen die suyverlijcke.

7.
Een luttel goets is haest verteert,
Dan heeft die liefde een eynde;
Dan zijn wi twee noch jonc ende sterck,
Meer goets mach ons ghewerden.’

[p. 45]

 

8.

 

Hi nam dat maechdeken bider hant,

 

Bi haer snee witte handen,

 

Hi voerdese voor dat groene wout,

 

Dat groene wout ten eynde.

 

 

 

9.

 

Daer vonden si twee een bedde

 

Van peerlen ende van siden

 

Adieu, adieu, mijn soete lief!

 

Het gaet sich aen een scheyden!

 

 

 

10.

 

Maer die dit liedeken eerstwerf sanck

 

Hi hevet wel ghesonghen;

 

Hi hevet alle vroukens lief -

 

God scheynde die verraders tonghen!

 

 

 

ANTWERPSCH LB. 1544. No. CLXII.

 

Een nyeu liedeken.

De eerste strophe luidt:

Wie wil hooren een goet nieu liet?
En dat sal ic ons singhen,
Mer dat te Wittenberch is geschiet
Van also vreemde dinghen.

Het verdere precies als boven. Uhland, no. 115B; 115A is een hd. lezing uit het Frankfurter Lb. 1582, Ambraser Lb. no. 53. Str. 5 vult de leemte tusschen onze 5 en 6:

Der knap stund unter einer linden,
Er hört der red ein ende;
‘Hilf reicher Christ von himmel hoch!
Zu welcher sol ich mich wenden?’

Een eenigzins verwant lied (Weimar hs. 1537 Wm. Jb. I 105) begint ook ‘Het ghinghen twee ghespelen’. Twee meisjes bespreken in het bosch, of de eene van hen een ouden of een jongen man zou huwelijken. De jonge man, die zich in het bosch heeft verborgen, ontdekt zich, wordt echter door het meisje afgewezen. Hierop slaat de stemopgave in Hoffmann's Ms. d. XV eeuw A † ‘Het reden twie ghespelen zoet ter heiden plucken bloemen.’ Ecclesiasticus 1565 heeft twee melodieën bij dezen titel, nr. 76 bijna gelijkluidend met de onze, en nr. 3, een zeer aardige en geheel andere wijs, die bij den Weimaarschen tekst past. De volgende stemopgaven bedoelen dit lied: - 1562 Schriftver. ‘die rijcke wil ick varen laten’; 1570 Offer des Heeren bl. 24 (Wackernagel Ndl. Ref. 181); Coornhert 1630, eerste uitgave 1575. Hoogduitsch vl. bl. z.j. Magdeburgk durch Joachim Walden ‘Es giengen sich aus zwo gespielen’ (Stevenson Inventaris nr. 2286^hh), Liliencron D. Leben bl. 263. Vele litteratuuropgaven Erk-Böhme I 247, en twee geheele verhandelingen over het lied: Uhland, Germania II 218 vlg. en A. Hauffen, Euphorion III 29.