Aan Chambrier d'Oleyres, mei 1799
Als ik nog bang moet zijn voor het oordeel van de Fransen, zou ik zeker niet beven voor wat er overgebleven is van de Academie... Sinds de Revolutie, heb ik geen Frans publiek meer gevonden dat ons op het gebied van stijl en taal de wet zou kunnen voorschrijven en al voordien heb ik gedacht dat wij buitenlanders niet zo nederig behoeven te buigen voor een tribunaal dat in zekere zin denkbeeldig is of voor een groot deel uit mensen bestaat die geen enkel gezag hebben dat wij niet evengoed zouden kunnen overnemen. Toen ik in Parijs de Lettres écrites de Lausanne het herdrukken, had een Franse krant de uitdrukking se dégonfler aangeduid als zijnde Zwitsers en niet Frans. Ik veranderde het woord niet en de journalist kon het op een van de eerste bladzijden terugvinden. Ik heb nog niet zo lang geleden eigenhandig geschreven brieven van Rousseau aan de heer DuPeyrou gelezen. Deze laatste raadpleegde de ander over een uitdrukking: Bedenk goed wat je zeggen wilt, antwoordde Rousseau, en zeg het dan duidelijk zonder je om iets anders te bekommeren. - De heer de Salgas vertelde me eens dat in Genève een gezelschap van letterkundigen vaak geremd werd of gehinderd om iets te publiceren door de twijfel over een woord waarvan men niet zeker wist of het wel Frans was. Ik moest er een beetje spottend om lachen, wat de heer de Salgas
Auteursrechtelijk beschermd