Rebels en beminnelijk

Brieven van Belle van Zuylen-madame de Charrière (1740-1805) aan Constant d'Hermenches, James Boswell, Benjamin Constant en anderen 1760-1805

Aan Caroline de Chambrier d'Oleyres, 16 februari 1790

- Kom me maar opzoeken! - Ja, als ik een zoon had... Maar ik heb er geen. En bovendien, God weet of het niet de een of andere dwaas zou zijn. Nu ik oud ben, kan ik je ook geen portret geven. Het zou me erg moeten flatteren, al was het maar om de zwijgzaamheid en het gebrek aan leven van een portret te vergoeden. Mejuffrouw Moula^32. is niet handig genoeg en ik ben nog te ijdel om in je bezit te zijn in een vorm die ik niet aardig vind. Maar ik zal je mijn borstbeeld laten toekomen, als je dat wilt, en ik zal er voor zorgen dat je althans ooit, na mijn dood, oude portretten van mij krijgt die nog gelijkend zijn. Ik zal daar meteen zorg voor dragen, en indien het mogelijk is, krijg je binnenkort een potloodportret dat nogal goed gelijkend is en dat nooit jong is geweest...

32. Marianne Moula, jonge huisgenote van de familie de Charrière, handig in het uitknippen van zwarte silhouetjes die toen in de mode waren. Benjamin Constant plaagde haar graag, ze werd in sommige brieven ook Muson genoemd waarvan het woord musonner of musailler, leuk babbelen, of neuriën, is afgeleid.