Osman en Ophelia

Vyfde toneel.

osman, ophelia, elfrid, elane.

ophelia, ontroerd, tegen Elfrid.

Volg, volg haar, edel Prins!.. ô Goôn!.. wat razernij'!..
Voorkoom, zoo 't mooglijk is, dat zij haar offer zij!..

elfrid, verwondert.

Vorstin!

ophelia.

Menschlievendheid is een der eerste plichten;
Voor haar moet allen wrok, hoe groot hij zijn moog', zwichten....
Ik beef... geheel mijn hart schreit om mijn vijandin!..

[p. 60]

 

Red haar - voorkoom haar woede en toom haar wraaklust in!...

Tegen Elane. - Osman plaatst zich, als gevoelloos, aan de tafel.

 

Elane! volg den Prins!

 

elane.

 

Mevrouw! wil 't mij vergeeven;

 

Zou ik haar redden - haar die toeleidde op uw leeven?...

 

ophelia, met nadruk.

 

Ik wil 't!.. voldoe mijn wensch of vrees voor mijnen haat;

 

Hij derft mijn vriendschap, die ellendigen verlaat!...

Elane buigt zich en vertrekt. - Prins Elfrid ziet Osman aan; deeze, met zijn hoofd in de hand op de tafel leunende, geeft hem een wenk om Ophelia te gehoorzaamen; waarna hij Elane volgt.