Osman en Ophelia

[p. 11]

Zesde toneel.

murat. Eenigzins verslagen.

Is 't mooglijk! 'k zie de hel
Door haare furiën dit vrouwlijk hart onsteeken!...
Ontmenschte snoode! gaa, ik zal - ik zal u wreeken,
Maar op eene andre wijz'! - De vorst wordt, door mijn hand.
Nooit, roekloos, in zijn hof gewaapend aangerand.
Mijn oog vlamt op den throon - Mijn heerschzucht kent geen paalen;
Maar 'k moet den Schepter langs bedekter weegen haalen...
Hij nadert!...
Onverzeld !... wat moet ik kiezen?... Goôn!
Misschien word mij de kans tot wreeken aangeboôn!