Tvoyage van Mher Joos van Ghistele

(VI, 8)

(289r) [D]us wesende te Damasco, ghesien hebbende de voorghenomde plecken, worden noch voort gheleedt toot eeneghen anderen heleghen plaetsen inde stede ende daer omtrent gheleghen. Ten eersten zo wart hemlieden ghetoocht de strate waer af dat staet int bouc vanden Weercken der Appostelen int neghenste capitele, ghenaemt Vicus Rectus, streckende vander poorten zomen van Baruten incomt, tooter poorten daer Sente Pauwels in quam, ende zo voort toot buuten der stad, toot der plecken daer Sente Pauwels van Gode ghesleghen was, die wel mach lanc zijn omtrent een mijle, den meesten deel binnen der stede al ghevauteert met tyrasse, zo datmer altijts drooghe in gaet, inde welke men vindt te coope van allen saken diemen peinsen ende dijncken mach. Ooc in dese zelve strate toochtmen thuus daer in te woonene plach een man, ghenaemt Judas, toot welken huuse Sente Pauwels inbrocht wart, van Gode ghesleghen zijnde, daer hij bleef drie daghen blent ligghende zonder spreken, heten oft drincken, binnen welker tijt hij inden gheeste ghevoert wart ten derden hemele, daer hem ghetoocht was ende gheleert zulc secreet vander eeuwegher glorie dat gheenen meinschen en zoude betamen noch connen dat uute te sprekene, alzo hij zelve dat ghetuucht in zijn tweeste epistele Ad Corintheos int xii^e capitel. Van desen voornoemden huuse (289v) zo en sietmen als nu gheen zonderlinc bescheet, anders dan over elke zijde vander dueren eene oude colomme staet, ende es eene woonste der heydenen. Item van daer voort zo comt men ter plaetsen daer alle de kerstenen van dien lande gheboren ende vander stede in grooten ghetale tsamen woonende zijn, daer ghenouch in midden eene speluncke staet onder deerde, daer de heleghe Ananias, een discipel Ons Heeren, ende meer andere in plaghen te loopene alsser eeneghe nieuwe persecutien up resen jeghens den kerstenen. Ter welker plecken de voorseyde Ananias ghedoken was, doen hij hoorde dat de persecuteerder Pauwelus te Damasco waert quam. Ende daer wesende, openbaerde hem Onse Lieve Heere, zegghende: ‘Gaet henen ter straten, ghenaemt Vicus Rectus, ten huuse van Judas; vraecht daer naer Pauwels, vertroostene, onderwijstene ende dooptene, want Ic hebbe hem vercooren om mijnen name te draghene voor coninghen ende allen nacien’. Item boven deser speloncken es ghemaect een huusekin daer kerstenen in woonen, die den pilgherems de zelve speloncke tooghen, inde welke men cruupen moet duer een gat oft een veinster ware, neder dalende omtrent met vijftien trappen, binnen zo groot datter veertich persoonen in zouden moghen staen, maer es zo doncker datmer zonder keersse niet in ghesien en zoude. In dese voorseyde speluncke hanct altoos eene lampte en berrent ter eeren vanden ouden vaders die daer ver-

[p. 297]

keert hebben. Item staen noch inde zelve speluncke twee gaten, daer af deen plocht te gane toot buuten der stede, ende dander ghijnc onder deerde toot inde keercke van Sent Jan, vooren ghenoumt, welke keercke daer ghehauden es in grooter (290r) eeren ende weerdicheden, zo datter de heydenen af ghemaect hebben haerlieder hooftkeercke. Daer als noch begraven leyt in eene schoone tombe tlichaem van Zacharias, vader van Sente Jan Baptisten, ter welker plecken gheene kerstenen commen en moghen up dlijf, ende tzelve lichaem es daer ghehauden onder de machometanen in grooter weerden, want zo wanneer datmen yement sceerpelic eeden wilt, zoo doetmen zweeren up de tombe van Sente Zacharias; eist datmen dan sweert oft seit buuten der warachticheyt, zo es die zeker dat hij corts daer naer verlies, mesquame of scande zal hebben van live, van goede ofte van eeren. Dwelke daer zeer dicwilt heeft gheexpirmenteert ende gheprouft gheweest, waer omme het dicwilt ghebuert, als de kerstenen yet uutstaens hebben jeghens de heydensche cooplieden, duchtende qualic an thare te gherakene, dat zij dan begheeren, datmen de heydenen hare partie doe zweeren up de tombe van Sente Zacharias, wel wetende dat de heydenen jeghen de warachticheit niet en zouden dorren zweeren, van vare oft zij gheplaecht mochten zijn, ende zonder twijfel en dade dese vreese, de kerstenen zouden diwilt zeer grootelicx thuere verliesen. Ooc zo seitmen daer dat ghebuert was cortelinghe te vooren eer de voorseyde daer quamen, dat een kersten coopman, gaende al fantaserende achter de stede van Damasco, commende inde besaren omtrent den tempel ende moskea daer Sente Zacharias in leit, gheraecte bij onbewistheden te gane inden zelven tempel; ter stont wart ghevanghen ende gheleedt voor den (290v) grooten cadij, dats de paus van haerlieder wet, zegghende dat hij zoude moeten steerven oft zijn gheloove afgaen, mids dat hij in haerlieder moskea commen was, waer up de coopman andwoordde dat hij inden tempel niet commen en was, propoost hebbende zijn gheloove af te gane, noch ooc om hemlieden oft huerlieder tempele eeneghe cleenicheit te biedene, maer ware daer commen uut devocien ende beloften ter causen dat hij eens, te watere zijnde in grooter noot van verdrijnckene, angheroupen hadde den heleghen vriend Gods Sente Zacharias, belovende indien hij diere vreesen ontcommen mochte, zijn sepultuere in Damasco te besouckene, hopende up haerlieder goedertierhede, dat hem daer omme niet messchien en zoude. De cadij dat hoorende, was zeere blijde, ende ter eeren van Sente Zacharias ende ter memorien vanden mirakel, ooc uut vreesen, haddemen den coopman yet mesdaen, dadt Sente Zacharias up hemlieden ghewroken zoude hebben, ontslouch den zelven coopman, die anders zoude hebben moeten steerven oft zijn gheloove afgaen, hadde hij die fixie niet ghevonden.⁵⁶

56 Bij Adorno, cap. 135, staat dit verhaal eveneens, zij het wat beknopter.