Tvoyage van Mher Joos van Ghistele

(III, 35)

[T]er stont inde stede van Alexandrien voorseyt commen zijnde, nietjeghenstaende dat zij met den cooplieden daer woonende vergheselscipt waren als cooplieden, worden ontboden bijden trusseman der zelver steden, ghenaemt Jennibeey, mammeluc, verloochent kersten, hemlieden vraghende wanen zij quamen ende waer zij wesen wouden; andwoordden uut Candien¹⁷⁵ (212r) om daer wat coopmanscepen te doene, daer up hij seide dat niet waer en was, maer quamen van Jherusalem ende van Alkayeren, hemlieden noumende hoe langhe zij inde voorseyde plaetsen ghesijn hadden, begheerende voor zijn recht van elc hooft vijf ducaten, maer bij tusschen sprekene vanden cooplieden daer zij mede commen waren ende andere, zo wart hij hendelic content met twee ducaten. Ende angaende tsheeren recht, dat zoude hij laten staen, ende consten zij hem voort ghedraghen als coopmannen zonder bekent te zijne, hij zoude gheerne swijghen, zegghende voort: ‘Wort ghij bekent, het zal hu tienvout meer costen’. Item binnen der voornoemder stede zijnde, zo ghebuerde daer eene sake deerlic om sien, want uut Barbarien quamen tien fuusten ende twee galeyen suptijl, vul volcx van oorloghen, toebehoorende den coninc van Tounis, met eenen grooten heere van svoorseits conincx volke, die wesen woude naer Lamecha daer Machomet begraven leyt, vanghende recht int zee buten der havenen van Alexandrien een kerstin sceepkin, commende met cooren ende ander coopmanscepen uut Sesilien, ende dit exploit ghedaen, quamen inde stede daermen hemlieden groote chiere ende feeste dede, want de heere vanden casteele ende meest al tvolc quamen buuten jeghens hemlieden, ende leedden-

175 Kreta.

[p. 216]

se zo met triumphen binnen der stadt, al roupende, singhende ende trompende datmer noch en hoorde noch en sach; alle de ghesellen van oorloghen, galioten ende andere, ghinghen vooren met (212v) haerlieder sweerden ende buekelaers, al schermende ende al springhende naer de maniere van dien lande. De scutters quamen daer naer in oordenen, achter hemlieden quamen de heeren vanden scepe metten heeren vander stede met haerlieder mammelucken, ende daer achtere quamen de ghevanghenen, toot drie ende twintich,¹⁷⁶ al in groote kethenen anden hals, deen an dandere ghecoppelt, de welke zo deerlic ghesleghen ende ghewoorpen worden vanden knechten ende kinderen, dat alle meinsschen deeren mochte, ende in zulker manieren gheleet met trompetten al de stede duere omme datmense wel sien zoude; de heere ende andere lieden van oorloghen worden gheleedt ten hove vanden heere vander stadt. Ende vanden ghevanghenen, zomen daer seide, warter eeneghe ghedoot ende andere wech ghevoert te Barbarien waert; de voorseyde pilgherems mids anderen cooplieden daden haer vermoghen omme eeneghe te coopen, maer en mocht hem niet ghebueren.

176 Von Breydenbach, die deze geschiedenis ook verhaalt (133v) spreekt echter over maar acht gevangenen.