Tvoyage van Mher Joos van Ghistele

(II, 19)

[U]p den Witten Donderdach tmandaet ghedaen zijnde, ende naer dat de voeten vanden voorseyden ghedweghen waren bijden gardiaen zo voorseyt es, zo worden zij gheleedt omme voort eeneghe andere heleghe plaetsen te versouckene die hier naer volghen. Eerst uuten clooster commende, voor bij lijdende eeneghe van-

[p. 88]

den voorscreven plecken, die zij sdaeghs te vooren eensdeels besocht hadden, zo quamen zij wat ter rechter handt buuten den weghe teender plaetsen die de Abassinen houden, diemen seit Indianen, ende es eene maniere van eenen cloostere, daer innne dat staet eene caverne uuter rootsen ghehauden met xxii trappen diepe dalende; over de rechte zijde vanden trappen, zomen in comt, es een cleen, viercandt plexckin ten welken Davit den sauter ende meer andere devote bedinghen maecte, ende plocht daer oec meest zijne devocie te doene want te zijnen tijden den tempel noch niet ghemaect en was. In dat plexckin staen twee pilaerkins, wat verscheeden, zo datter een man tusschen staen zoude; moghen hooghe zijn tooten gortrieme van eenen meinssche (87r), daer men af seit dat Davidt, moede werdende van biddene, up plocht te lenene ende rustene. Maer omme hier af de waerheit te scrivene zalmen weten dat alle de Hebreusche leeraers ende oec insghelijcx de kerstene leeraers zegghen, dat Davidt den sauter maecte ten diversschen tijden ende plaetsen, naer dat hem diverssche vreesen ende perikelen over quamen, zo dat teender tijt Gode danckende, maecte ter eender plecken eenen sallem, teender ander tijt Gode lovende van eeneghen perikelen die hij ontgaen was, maecte eenen anderen sallem, ende dit blijct oec ghenouch uuten titulen die voor de salmen staen, alzo Sente Jeronimus ende Nicolaus de Lira breeder daer af spreken.²¹⁷ Maer het es wel moghelic dat de voornoemde coninc Davidt ghemeenlic ter voorseyder plecken plocht te biddene, want die zeere devoot es. Item dus voort inde voorseyde caveerne commende, wat omme draeyende ter luchter handt, zo comt men noch daer twee of drie speloncken ten beerghe waert in loopen, daer vooren dat staet eenen grooten pilaer uuter zelver steenrotsen ghehouden omme te sustineerne tghewichte der zelvere. In dese voorseyde caveerne en mach men zonder keersse niet gaen mids datter vele te doncker es. Weder uut deser voornoemder speloncken commen zijnde, voort gaende ten rechten weghe waert, worden zij gheleedt wat ter slincker hand uut, daer thuus van Annas den bisscop plocht te stane, de welke over ander jaer altoes bisscop was inden tijden dat Onze Heere God up eerdericke wandelde; van desen huuse heeft tanderen tijden een keercke ghemaect ghezijn inde eere vanden heleghen inghelen, ende es als noch ghehouden vanden kerstenen. Dat leden wesende zo quamen zij toot eender plecken daer de joden den (87v) heleghen lichame van Onser Liever Vrauwen nemen wilden als de discipulen dien te grave waert droughen, ten welken tijde alle de ghone die anden zelven heleghen lichame quamen, lam worden in alle haer leden, alzo daer af eene historie spreect daer Sente Jeronimus mencioen af maect in een sermoen vander upvaert van Marien, maer seit oec dat de zelve historie niet zeer auctentijc en es.²¹⁸ Dese plaetse overleden zijnde quamen zij voort teender plecken an eenen houc daer den wech wat breedere es dan eldere, ter welker plecken zomen daer seit Sente Pieter beweende zijn zonden naer dat hij Onsen Heere driewaerf gheloechent hadde; ter zelver plecken staet eene sisteerne daer redelic goet water in es. Oec zo staet daer eene viercantte, verhevene plaetse oft eenen aultaer ware teender memorien, wat meerder maer zo hooghe niet.

217 De eerste in zijn Breviarium in Psalmos (P.L. 26), de tweede in zijn algemene inleiding op het boek der Psalmen.

218 Leg. Aurea, cap. 117, verhaalt deze geschiedenis. Aldaar staat ook vermeld dat Hieronymus haar in zijn brief aan Paula en Eustochium als volstrekt apocrief van de hand wijst.