Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata

[p. 363]

Liedeken.
Ter eeren van de Brem-bloem, binnen de vrijheyt van Geile.

Op de wijse: Aurora quam in s'hemels baen.

ONlanghs om te vermaken my⁺
Was ick gaen spelen varen,
Doen Phoebus met sijn stralen bly
De loecht begost te claren,
Spiegh'lende inde baren
Sijn gulde hairen blont,
Heeft my vervvonnen Lethys stroom.

+ Den Autheur heeft hier mede gewounen den hoochsten prijs aldaer.

[p. 364]

 

Terstont verscheen my eenen droom

 

Die ick dicht-vveerdich vont.

 

 

 

My docht ick sach Dian', met haer

 

Goddinnen groot, en cleyne

 

By den voet van Parnassus, daer

 

Castalides fonteyne,

 

Besproeyde een schoon pleyne,

 

Waer op ick heb ghetelt

 

Minaruas dochters, dry, en ses,

 

De vvijse Heliconides

 

Met Apollo verselt.

 

 

 

Diana thoonde haer een blom

 

Die Mars langh had versteken,

[p. 365]

 

Waerom de vingerkens van som

 

De snaren deden spreken,

 

Clio heeft haer gheleken

 

By Tagus vveerde gout.

 

Apollo eystense haer af,

 

Die haer daer na aen Pallas gaf

 

Met danckingh menich fout.

 

 

 

Minerua die const lieuich vvas

 

Ghinck strackx dit bloemken setten,

 

Op't hooghste van den bergh Pernas',

 

Daer t'Mars niet meer soud' letten,

 

Daer't niet en con besmetten

 

Sneeu, haghel, voorst, oft vvint,

 

Daer Phoebus stedts beschermen sal

[p. 366]

 

En oock behoeden voor meer val

 

Want hy dees bloem bemint.

 

 

 

Prince dit bloemken vry van smaet

 

Is t'Brem-bloemken lof-same,

 

Dat nu vveer fraey ontloken staet,

 

Spijt Momus vol van blame.

 

t'Was my soo aenghename

 

Dat ick nu sijnd' outvvaeckt,

 

Ter eeren van de Brem-bloem siet

 

En hare minnaers heb dit liet

 

Al met den tijt ghemaeckt.

FINIS.