Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata

[p. 346]

Lof-dicht.
Ter eeren, den Wijsen Cloeck-gheleerden Lof-baren Heere, myn heer Lvdowicvs Clarisse,

Schepen der Stadt van Antvverpen.
Sijnde ghecosen Hooft-man vanden Olyf-tack.

L est soo Dian' versch' een, als Phaebus vvas ghescheyden
V an onsen Horisont, ben ick my gaen vermeyden
D oor een schoon lustich-wout: becommert met groots,

[p. 347]

 

⁺O m dichten de Thriumph, en Heerlijckheyt des doots,

 

W iens macht de machtichste hier niet weerstaen en connen?

 

I n welck ghedacht, my heeft Doots-Suster ouerwonnen.

 

C astalides fonteyn, by den Parnassus hoogh

 

V erscheen my: waer by ick Poesis cregh in't oogh

 

S eer druckich, en mismoet, om een daer sy op steunden

 

C orts haer ontweldichtwreet, waerom haer clachten drunden

 

L anghs t'weehoofdich gheberght, waer van stracx daelde neer

 

⁺ Apollo die haer met veel reden troosten weer,

 

R echt als een minnaer trouw, zijn Bruyt in eenich lijden

 

I ck heb sprack hy verweckt, staet op, wilt u verblijden

 

S choon maeght, een die u mint, en u verheffen sal

 

⁺S ijt vreuchdich mijn goddin: weet ghy niet dat hier al

 

E ens met den tijt vergaet? die weerbrenght nieu in stede,

 

H y heest u al besorght terstont hoora' ick hier mede

+ Claudia. 2. Rapt. Proserpinae.
Sub tua purpurei venient vestigia reges Deposito luxu, turba cum paupere mixti: Omnia mors equat.

+ Ouid.
Omnia sub leges mors vocat atra suas.

+ Omnia tempus habent.

[p. 348]

 

O p t'hooghste van t'gheberght, van al de Musen, een

 

O n-sprekelijcke vreucht, die singhend' al ghemeen

 

F raey, constich, Musycael, Clarisse nu Clarisse:

 

T ot dat ick ben ontwaeckt. VVelck droomen, soo ick gisse.

 

M y over-comen moest, op dat ick dichten souw',

 

A lleen den lof, en roem, van hem die wesen wouw',

 

N aer Stembor Hooftman, Heer, en voeght van dese maget

 

V an haren vreden-tack, door liefde die hy draghet

 

A en dees beroemde const: die sijnen grooten naem

 

N och sal allomme doen verbreyden door de Faem.

 

D' eer, sal hem selfs het hooft met Lauvver-cransen croonen

 

E n zijn beroemde daet onsterffelijck beloonen.

 

N u dan Clarisse, nu, ons Hooft-man voeght, en Heer,

 

O p dat ghy kennen moeght t'gheschil van, goet, en eer

 

L eeft langhe, leeft met vreucht, d'eer salmen op u hoopen,

[p. 349]

 

Y del is't goet daer, m'on can gheen ur levens coopen.

 

F lout niet, al is den tijt droef, en ellendich-stedts

 

T oont dat ghy minnaer zijt der const, en Tack des vredts

 

A l waer-men nu vernoeght, sal Viua Viua schreeuwen

 

C larisse leeft, leeft Heer, leeft Hooft-man, leeft veel eeuvven.

FINIS.