Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata
(1628)–Joan Ysermans–
Auteursrechtvrij
[pagina 350]
| |
Soo Phoebus onsen Horisont
Verliet, en van hier scheyden,
Nox sach ick vvijt uyt spreyden,
Sijn Seylen svvert, en root.
Diana openbaerde haer
Met al haer staet-goddinnen daer
Ick lach in Ceres schoot.
Doots-suster vergeselschapt meest
Met droomen, en ghesichten,
Wond' mijnen svvaer moedighen Gheest
Die besich vvas met dichten:
Van den aerbeyt verlichten,
Want sy my bracht tot rust,
Maer eer ick vvas in't slapen vvel
| |
[pagina 351]
| |
Soo hoord' ick sulck ghesanck, en spel,
Dat t'hert daer in schiep lust.
My docht ick sach Apollo doen
Met al de Musen t'samen,
Die langhs een lustich paeyken groen
Met vreuchden tot my quamen,
Oock sach ick dat sy namen
Groen Lauvver-tacken vast,
En daer van vlechtende een croon,
Songhen sy eenen lof sanck schoon,
Ter eeren Vander Ast.
Mespomine in reden-rijck
Sprack in deser manieren,
| |
[pagina 352]
| |
Com Susters laet ons nu ghelijck
Met dese Lauvverieren,
Het voorhooft gaen vercieren,
Van die Poësis const,
Soo veel schoon deuchden heeft ghedaen,
Dat jder hy is voor ghegae
In juer liefd' en jonst.
Doen songhen sy vveer fijn, en grof,
En speelden even veerdich,
Hem comt de eer, den roem, den lof,
Den crans is hy oock vveerdich,
Om dat hy is volheerdich,
En altijt vvesen sal
Maer door der Sprinck-hanen ghesanck
| |
[pagina 353]
| |
Ick vveder vvt den slaep ontspranck
En vont t'vvaerschijnich al.
D'vverck daer ick eerst me besich sadt
Heb ick doen laten steken,
En dichten dit, eer ick t'vergadt
Ter eeren vanden Deken
Daer-men sal lof van spreken
Soo langh de nut-baer loeght,
Sal om der aerden svveuen ras:
Ia soo langh als Aurora t'gras
Met dauvv sal maken voeght.
FINIS. |
|