Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata

[p. 333]

Sonet.
Fortunas onghestadicheyt ghethoont aen den ongheluckighen en ramp-salighen Pals-Graue.

GHelijck den blicxsem vvreet, in't onvveer sijn ghevvelt

Meest op de hooghten baert, hy vvorpet vvt der aerden

De hooghste boomen sterck, de Thorens groot van vvaerden,

De spitsen van't gheberght, t' vvort al door hem ghevelt.

Alsoo oock de Fortun' meest, op de hooghten spelt,

Benijt die in't gheluck, te seer hun verhoovaerden,

Dees nemt sy al hun goet, die vallen door de svvaerden,

T'blijck aen den Pals ghenoch, die't nu in als ontgelt.

[p. 334]

 

Gheluckich is den mensch, die sy niet can beschaden

 

D'vvelck is den Wijsen-man, die al haer grouvvsaemdaden

 

Door deuchden ouer-vvint: dus vvijsheyt vry aen-cleeft.

 

 

 

,,Sy sullen salich sijn, die hun tot vvijsheyt voeghen,

 

,,En vinden allom rust, en hebben hun vernoeghen.

 

,,Niemant en staet hier vast dan die de vvijsheyt heeft.

FINIS.

Iustus Lipsius.

Vt nanis quae in fluctus sine clauo iactatur: sic mens, que in hac vita sine sapientiae gubernaculo.

Idem Lips.

Sapere pulchrum, sed sibi sapere.