Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata

[p. 310]

Liedeken.
Ter eeren vande lof-bare, ende wel bedachte maghet Iouff. Anna Saboth.

Op de wijse: Ierusalem ô schoone stadt.

VErmomde domme vverelt blint,
Hoe vvort den mensch van u vervvonnen?
Daer u beloften sijn als vvint,
En uvven loon een hant-vol sonnen.

[p. 311]

 

Wat sijn al uvve lusten dvvaes?

 

Niet gansch'lijck niet, niet van vermeughen,

 

Niet anders dan een bobbel-blaes

 

Daer haer de kinders in verheughen.

 

 

 

By t'blicxsems-licht, dat schoon verschijnt

 

In Heerlijckheyt niet om ver-rijcken,

 

Dat in n'en ooghen-blick verdvvijnt⁺

 

Is dese vverelt te ghelijcken.

 

 

 

Wel gheluck sael'ghe Christi Bruyt

 

Ghy hebt het beste deel vercoren,

 

Roeyt nu al s'vverelts lusten uyt

 

Soo vvordy inden geest herboren.

+ 1. Cor. c. 7.
Igitur & qui Matrimonio iungit virginem suam, bene facit: & qui non iungit melius facit.

[p. 312]

 

Bemerckt het vrucht-baer tervven-graen

 

Dat inde aerd'eerst moet verderuen,

 

Soo moet dat vverels is voordaen

 

Tot nutbaerheyt in u versteruen.

 

Tracht recht met ganscher herten nu

 

Om uvven Bruygom te behaghen,

 

Bemint de deucht soo sal hy u

 

Behoeden voor u vyandts laghen.

 

 

 

⁺ Oorlof Princersse Maghet schoon

 

Dees u verkiesingh, vvort ghepresen

 

Volhert soo sal der maeghden croon

 

Hier naer-maels uvven loone vvesen.

FINIS.

+ Psal. 44.
Adducentur regi virgines post eā: proxime eius afferentur tibi.