Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata

[p. 257]

Liedeken.
Ghesonghen op de selfde Feeste.

,,DEn Hemel hier den mensch verleent
,,Gheen meerder vreucht op aerden,

[p. 258]

 

Dan als ghelieuen t'saem vereent

 

Den Echten staet aenvaerden,

 

Die rust, vernoegingh geeft

 

Aen die hem vvel beleeft,

 

Waer-in de liefde heeft

 

Haer volmaecktheyt jeuchdich,

 

Die door haer crachten deuchdich,

 

Voort teelt gheslacht, en naem,

 

Bint Hert, en vvillen t'saem,

 

En vveckt in een lichaem,

 

Soo tvvee sielen vreuchdich.

 

 

 

Comt Iuno dan die alles voeght,

 

Brenght Hymineus mede,

 

Maeckt dees ghelieuen doch vernoeght

[p. 259]

 

Door liefde, rust, en vrede:

 

Vereeren vvilt hun saet

 

Met edelheyt, en staet,

 

Laet u beroemde daet

 

doch uyt jonsten blijcken.

 

Goddin der Coninck-rijcken:

 

Op dat sy vanden nijt,

 

En tvvee-dracht sijn bevrijt,

 

Thoont dat gh'een minnaers sijt

 

Vande houvvelijcken.

 

 

 

Iont oock den Bruydegom veel goets

 

Ghy Nymphen, en Nayaden

 

Den Horen rijck, des ouervloets

 

Met vruchten svvaer gheladen,

[p. 260]

 

Van Eyck, en Lauvvers schoon,

 

Vlecht t'samen nu een croon,

 

Wilt soo ghy sijt ghevvoon

 

Hem het hooft Lauvv'rieren:

 

Brenght Rooskens, Violieren,

 

En duysent bloemkens net,

 

Voort ander ciersel met

 

En vvilt daer me het bedt

 

Vande Bruyt vercieren.

 

 

 

Noch vvenschen vvy u bouen dien

 

Dat gh'out, en sonder lusten,

 

Van kinders moeght kints kinders sien

 

Om u dan op te rusten:

 

Leeft vredich nu te gaer

[p. 261]

 

Gheluckich, salich paer,⁺

 

Wilt altijt volghen naer

 

Die de deucht aen-cleuen

 

Den Hemel vvil u gheuen,

 

Dat ghy den Echt met vreucht,

 

Bevvaren moet in deucht,

 

En namaels comen meucht

 

In het eeuvvich leuen.

FINIS.

+ Silius. Ipsa quidem virtus sibimet pulcherrima merces.