Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata

[p. 234]

Liedeken.
Ghesonghen op de selfste Feest.

Op de wijse: Monseur de granon reuenu de Basco.

DRoef den stier-man is
Als den wint/ de baren/
En de duysternis/
Hem gheheel beswaren:
Om sijn rijcke waren/
Naer het langh gheslaeff/
Wenscht soo dick/Godt gaeff/
Dat ick eens mocht varen
In behonden haeff.

[p. 235]

 

Bruydegom Lofbaer

 

Vreuchdich wilt vervromen/

 

Die voor gheen ghevaer

 

Meer en hoeft te schromen

 

Ghy hebt in-ghenomen/

 

Naer veel baren wust/

 

Dese hav' / u rust/

 

Waer in ghy vol-comen

 

Vint ws hertsen lust.

 

 

 

,,Weerde Bruyt wilt nu/

 

,,Twist / en nijt verdrijven/

 

,,Een laet doch by u

 

,,Liefde eeuwich blijven/

 

,,Soo sal 't saet beclijven/

 

,,Dat ghy sult ontfaen/

 

,,En als wel ghedaen

 

,,Tacken van Olhijen/

 

,,Om u tafel staen.

[p. 236]

 

Maeghden weest verblijt

 

t' Is des tijts ghebieden

 

t' Schijnt ghy droevich sijt?

 

Wat mach dit bedieden?

 

Laet de droefheyt vlieden/

 

Singht eens op de Luyt/

 

Eer dees feest is uyt

 

Mach hier van u lieden

 

Weer een sijn de Bruyt.

 

 

 

Wel gheluckich paer

 

Godt die wil u gheven/

 

Dat ghy menich Iaer

 

t' Saem vernoecht moecht leven

 

En dat hier mach sweven/

 

Eeuwich door de faem/

 

V lie beyder naem

 

Als ghy sijt verheven

 

Inden Hemel t'saem.

FINIS.