Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata
(1628)–Joan Ysermans–
Auteursrechtvrij
[pagina 189]
| |||||||||
Brvy-loft spel.Personagien
Een-dracht.
,,GEsegent is het huys daer liefd', en een-dracht vvoonet,
,,En daer den vred', den echt met Olyf-tacken croonet:
,,O lieffelijcken echt, ô loffelijcken staet,
,,Die alles vvatmen prijst in lof te bouen ghaet,
| |||||||||
[pagina 190]
| |||||||||
Al prijst Poësis schoon in lust, vreucht, en ghenuchten
Alcinas hof, vvaer in noeyt sonder rijpe vruchten,
Noeyt sonder bloeysel schoon, noch loof stont het gheboomt,
Daer menich claer Fonteyn Cristalich springht, en stroomt.
Despiades boomgaert en dier-ghelijcke meere.
Soo comt den Echten staet, veel meer der lof, en eere,
Waer buyten dat gheen vreucht, oft rust volmaeckt can sijn,
Daer alle lusten by sijn schaduvven, oft schijn:
Hier comt d'oprechte liefd', de liefd' niet om ver-rijcken,
,,De liefd' die t'samen voeght de goede houvvelijcken,
,,Want vvat met haer begint, met haer gheluckich endt,
Hier comt de trouvve liefd' die Zeus neder sendt
Die t'sindert dat den tvvist des Chaos is ghescheyden,
En dat de vroed' natuer den hemel eerst uyt breyden,
Den mensch in echten staet gheluckich heeft beurijt
| |||||||||
[pagina 191]
| |||||||||
Voor teghenspoet, voor druck, voor vvan-hop' haet en nijt,
Tvvist, tvvee-dracht jelosy, en al dat hem is schadich
Hier is de cuysche liefd' die altijt groeyt ghestadich
In't houvvelijck dat sy met vreuchden t'samen voeght.
Om dees ghelieuen trouvv' te maecken oock vernoeght:
Die nu den boosen nijt niet meer en sal besmetten,
Die van dit houvv'lijck socht den voortganck te beletten
Sijt vvil-com mijn vrindin.
Liefde.
Om dit gheluckich paer
Te segh'nen, com ick hier.
Eendracht.
Daer hacekt mijn herte naer.
Liefde.
Ick ben 'doprechte liefd, 'de liefd' die rust brengh mede,
| |||||||||
[pagina 192]
| |||||||||
Want daer ick ben is Godt vvant daer ick ben is vrede,
,,Oock seghent Godt het huys met rijcken ouervloet,
,,Met neringh', met gheluck, met vvinst, en alle goet,
,,Daer liefde, met eendracht stedts met de vvooningh blijuē,
,,Sy sien met vreucht hun saet, als tacken van Olyuen
,,Ront-om hun tafel staen, sy sien oock hun gheslacht,
,,Hun saet, hun goet, en naem vermeeren dacht, en nacht:
,,Tot een beroemt gheluck is't houvv'lijck oeyt ghecomen,
,,Het vvelck met my beghin, en eynde heeft ghenomen,
t'Bleeck aen Thalassus vroom en Hymineus trouvv',
Die sonder eens suer sien, veel eeuvven met hun vrouvv'
Voorspoedich leefden hier, vvaerom meest vvert geboden
Datmen hun eeren soud' als vvare bruyloft Goden.
Bleeck oock mijn cracht niet? in Pompeus goedertier?
Die vvt oprechte liefd' soo vreuchdich sprongh' int vier?
| |||||||||
[pagina 193]
| |||||||||
Als hy de Pyra soud' van Iulia ontsteken.
Om vier, om svveert om doot, en ben ick noeyt gevveken
Van de ghelieuen trouvv', Paulina deuchdich rijck
Begeerde met een doot te steruen, en ghelijck,
Daer Senecam door stierf, door Neros Tyrannije.
O trouvv' van man, en vrouvv', ghestiert alleen door mije.Ga naar margenoot+
Alcesta nievers om en nam haer t'leuen, dan
Om dat sy door haer doot Admetus haren man
Het leuen sparen soud', ontallijck ander meere:
Maer vvee het houvv'lijc dvvaes vvaer van my dat ick my keere
Door vleesch-lust, jelosy, oft ouerspel onkuys,
,,Want een bedroefde hel, ist ongheregelt huys
,,Waer in oneenicheyt, en ontrouvv' liefde vvoonen
,,Daer de geveystheyt, doet geveysde vrintschap thoonen,
Vol grouvvels, vol ghevaers, vol tvvist, vol op-roers boos,
| |||||||||
[pagina 194]
| |||||||||
Ga naar margenoot+ Is d' ongeluckich huys (segh' ick) daer Goddeloos
De Nijt, en Tvvee-dracht vvoont, die vrouvv', en man ontijdich
t'Hert, en t'gemoet ont'rust, maeckt tvvistich en gāsch nijdich:
En heeft de boose Nijt, dees vyandinne snoot
| |||||||||
[pagina 195]
| |||||||||
Thereus onvernoeght, ghebrocht niet in sijn doot?
Die hem met Phylomel' vlees-lustich had vergheten
Waerom hem Progne gaf sijn eyghen sone t'eten:
Om te verhoeden dit, mijn Suster, en vrindin,
Ben ick ghecomen hier, ghemerckt ick hun bemin.
Een-dracht.
Ick sal met u reyn liefd', by dees ghelieuen blijuenGa naar margenoot+
En helpen u den nijt en tvvee-dracht van hun drijuen,
Die onse claren glansch, verduystert, en benemt.
Liefde.
Dit is de Bruyloft feest vvaer op ick heb bestemt
Dē Godt daer'tal naer siet daer Delphos voor moest buygen.
Om dees, die hy draeght jonst, die soo ghy sult ghetuygen
Sijn deuchdelijck vereent, door my reyn liefd' in trou,
Voor nijt, en al het ghen' hun schadich vvesen sou.
| |||||||||
[pagina 196]
| |||||||||
Een-dracht.
Ick vveet dat uvven brant hun herten heeft ontsteken.
Liefde.
Siet vvaer hy comt ghepast.
Een-dracht.
Laet ons hen hooren spreken.
Apollo.
O liefde vvonderbaer, hoe seer ontrust ghy my?
Ga naar margenoot+ De cracht van uvven brant is oorsaeck dat ick ly
Een onghevvoone smert die quaet is om verdraghen,
Soo haest ick s'morghens sit op mijnen gulden vvaghen
En dees, mijn ooghen slae, op dit groot vruchbaer dal,
| |||||||||
[pagina 197]
| |||||||||
Is t'herte strackx verstroeyt t'ghesicht vlieght ouer al,
K'en let op s'Hemels loop, noch op den cloot der aerden,
Op vvegh, noch op clymaet, mijn vvilde vvulpse paerden
Die loopen daert hun lust, sy scheuren met den voet
Wint, vvolcken, neuel, mist, en al dat hun ontmoet
Nu climmen sy te hoogh, nu dalen sy te neder
Recht soo Neptunus doet in't schrickelijck onvveder
Als Boreas bethoont sijn onghetemde cracht,
Tot dat ick springh verbaest, uyt mijn verlieft ghedacht
Ghelijck den mensch die heeft in svvaren slaep gheleghen,Ga naar margenoot+
Ethon, en Pirais houd' ick met cracht dan teghen
En sien vast naer den vvegh daer ick ben af ghedvvaelt
Maer naeulijckx en heb ick mijn schade vveer verhaelt,
| |||||||||
[pagina 198]
| |||||||||
Oft ken beghin als voor vveer op mijn lief te peysen
Aldus volbrengh' ick meest mijn alle daegh'sche reysen.
En s'nachs vvanneer mijn hooft met goluen is bedeckt,
En dat doots-suster stil, den al tot rust vervveckt,
Soo vliet den slaep van my vvant stracx comt my te voren
De schoonheyt van mijn lief, en afcomst hoogh gheboren,
Slaen ick mijn herpe soet, soo singh ick anders niet,
Als van mijn schoon Goddin dat nieuvv versier de liedt.
Op de wijse: Ven jour estant.
Als ick op wegh
Al de by sonder heden,
Lief ouer legh
Van u volmaeckte leden,
Die altijt staen
Voor d'ooghen van mijn hert,
| |||||||||
[pagina 199]
| |||||||||
Voel ick vergaen
Mijn inghedruckte smert.
V ooghskens claer,
Mijn herte gansch doorwonden,
Doen in u haer
Mijn siel eerst wert ghebonden,
O Goddelijck saet
Die't Palladis gheslacht
Te bouen gaet,
In wijsheyt en in cracht.
Den droeuen gheest
Cont ghy met vreucht verlichten,
Den crancken meest
| |||||||||
[pagina 200]
| |||||||||
Oock leeren, ende stichten,
Den wijse tracht
By u te sijn altijt
Die u groot acht:
Den al door u verblijt.
V schoon aenschijn,
Is sedich bouen maten.
V boorstgens sijn
Seer lieflijck als Granaten
VVaer uyt dan vloeyt
Een Hemels soete vreucht,
Diet al besproeyt
En groeyen doet in deucht.
| |||||||||
[pagina 201]
| |||||||||
V lupkens bly
V roosen-roode wanghen
Verwecken my
Tot wenschen, en verlanghen
Om die met lust
Te kussen schoon Goddin,
En soo mijn rust
Te vinden door demin.
Soo langh ick daerd' verlicht, sal ick dees maghet prijsen
Sal ick beminnen haer, en alle eer bevvijsen.
Een-dracht.
Hy spreckt my dunckt vā min? vvie mach sijn dese maeght?
Die hem t'gedacht ont'rust? die hem soo seer behaecht
| |||||||||
[pagina 202]
| |||||||||
Liefde.
Poësis hy bemint, die sijnen geest omlommert,
Die sijn ghemoet ont'rust, en sijn ghedacht becommert.
Apollo.
Dit is nochtans de feest daer my Mercurius seyd'
Dat ick haer vinden soud', vvat sien ick? hoe? ont-beyd'?
Is dat de liefde niet? die ick gepast hier vinde,
Met een-dracht? ja sy is't, mijn schoon, mijn vvel beminde
Soo ick verstont dat ghy mijn hulp hier hadt van doen,
En con niet laten my met haest tot hier te spoen
Becommert met mijn lief, in vvien ick heb behaghen
Liefde.
V comst ô grooten Godt maeckt mijnen geest verslaghen.
O licht, ô hemels licht, licht, dat elck licht verlicht,
Den al verheueht door u schoon glansich claer ghesicht,
| |||||||||
[pagina 203]
| |||||||||
Mijn hert, siel, en ghemoet, verquickt door uvve stralen
O licht, daer alle licht, sijn licht meest moet van halen.
Beleeft sijt ghy te recht, die met u Godtheyt rijck
Wt d'ombederff'lijck, daelt hier in't bederffelijck,
T'is u beroemde deucht, daer ick al mijn betrouvven,
En hop' op ancker vast.
Apollo.
Het vrindelijck aenschouvven
Van u ô schoon Goddin, is my meer aenghenaem
Dan al vvat d'aerd'rijck draeght, om uvven brant lof-saem
Die met een soet gepijn, dit hert soo heeft ontsteken
Dat ick ghedurich denck, dat ick altijt moet spreken
Van d'achtbaer Poësy, die al, den al verciert
Door haer gevvēste const, die t'hooft draeght gelauvv'riert
Die ick om haere deucht ghelijck mijn seluen min
| |||||||||
[pagina 204]
| |||||||||
Ga naar margenoot+ Die is mijn vreucht, mijn heyl, mijn eenighe Goddin
Wiens nederheyt in my, laes vveckt een droeue smerte
Doch sal verheffen haer, die vaster in mijn herte
Staet, als Castalides, oft Dafphne, om haer const,
Des moet ick minnen oock al die haer draghen jonst.
Liefde.
Lof heb der Goden bod' die u hier heeft ghesonden:
Apollo grooten Godt heb ick ghenade vonden
Voor u, ô Ioui soon, voor vvien sich Delphos boogh,
Ghy kent, en siet mijn hert, met u alsiende oogh,
Apollo.
Verclaert my u begeert ghy hoeft maer te ghebieden,
V Goddelijck versoeck sal naer uvvensch gheschieden
Liefde.
VVeet dat ick heb voorsien de laghen van den nijt,
| |||||||||
[pagina 205]
| |||||||||
Die my allom vervolght, die my allom doet spijt,Ga naar margenoot+
Die in den echten staet soeckt alle t'vvist te vvecken,
En laet haer bidd' ick doch dit houvv'lijck niet bevlecken
Dat ick, oprechte liefd' heb t'saem gevoeght door trouvv.
Op dat het voor de quaed' een toonbelt vvesen souvv.
Ghy vveet dat hy bemint Poësis u vrindinne.
Apollo.
Al die mijn lief bemint, ick oock van herten minne
Des mijnen seghen noeyt van dese tvvee sal gaen,
En sal hun leeren nijt, en tvvee-dracht vveder-staen.
Eendracht.
Daer sijnse beyd' te gaer
Apollo.
Mijn hert ontsteckt in t'horen:
Verslaet u niet vrindin.
| |||||||||
[pagina 206]
| |||||||||
Nijt.
Ga naar margenoot+ Al vvast gansch moet verloren
Dat ick door clapperny, en duysent leughens quaet,
Van dees ghelieuen t'hert, ontsteken vvou in haet
Die noch in spijt van al die ick daer tegen setten,
Vereenicht sijn in echt: soo sal ick nu belettenGa naar margenoot+
Hun peyselijck accoort. Thysipone vervvoet,
En ghy Megera vvreet comt sterckt mijn dul ghemoet,
Ga naar margenoot+ Brenght hier den helschen brant in u vervloecte handen
Om haer het in-ghevvant, vergifticht te doen branden,
Is dat de liefde niet met eendracht aen haer sy?
| |||||||||
[pagina 207]
| |||||||||
Twee-dracht.
Sy is 't, voorvvaer sy ist, en Phoebus isser by,
Ons opset is om niet.
Nijt.
Dat sy vry doen haer beste,
Sijn sy hier vveder d'eerst, vvy sullen sijn de leste.
Liefde.
Vermalendijt ghesnorr', hels Thartarus ghebroet,
Wie heeft u op-ghevveckt? vvie isset die u doet
Hier comen op dees feest? vvt t'dipste vander hellen?
Meynt ghy door u vergif t'ontrusten, en te quellen,
Dees tvvee gelieven trouvv? door my vereent in vreucht,
Door my ghepaert in vred', door my versaemt in deucht
Ghy hebt hier cracht, oft macht, dit houvv'lijck te besmetten.
| |||||||||
[pagina 208]
| |||||||||
Ga naar margenoot+ Nijt.
Ach Hemels! vvat ick hoor, en vvie sout my beletten
Mijn cracht is elck bekent, die Zeus selfs ontsiet:
Dan seght my doch schoon-hert, en ist niet meer geschiet?
Dat ick u heb verjaeght, met een-dracht , rust, en vrede.
En dat ick, met Tvvee-dracht gheheerst heb in u stede?
Oft meynt ghy dat ick nu veel minder ben van macht?
Weet ghy niet dat ick u vvel t'onder heb ghebracht,
In Iason, Hercules AEneas vol pracktijcke?
In Paris, Theseus vroom? en duysent diergheljcke?
Wat leyt my dan aen u, vvat vvilt ghy trodtsen my,
Ga naar margenoot+ Elck kent, en vveet vvel, dat mijn macht, en heerschappy
| |||||||||
[pagina 209]
| |||||||||
,,Veel grooter is dan d'u, vvant t'volck tot quaet ghenegen
,,Is nijdich van natuer, en staen de liefde teghen,
Al vvaer ick mijn vergif eens ouer tollich stordt,
Ia daer ick ouervliegh verderuet, en verdordt:
In op-roer, in ghekijf, ick my altijt verblijde,
Want tvvist, en tvvee-dracht, sijn gestadich aen mijn sijde:
Daer ick ben, is den echt gheen houvv'lijck, door de quel,
Dan een vvreet vagevier, ja een bedroefde hel.
Siet dese vvree Gorgon' in dees bebloede handen,
Vergifticht man, en vrouvv', soo dat hun herten branden,
Noeyt isser vreucht in huys, noeyt isser, vred' oft rust,
Dan stedts ghekijf, ghevecht, vvaer in ick my verlust,
Waer me dit dorre lijf, bleeck, mager, en bestoruen
Ghelaeft vvordt, en gheuoet.
| |||||||||
[pagina 210]
| |||||||||
Apollo.
Meer als u dese doruen
Cloeck moedich vvederstaen?
Nijt.
Ga naar margenoot+ Al ist my pijn, en smert
Dan knaegh ick dul vervvoet, aldus mijn eyghen hert.
Apollo.
Tredt toe laet-s' ongheschent niet vvt u handen raken.
Een-dracht.
V Goddelijcke cracht vvilt ons deel-achtich maken.
Apollo.
Mijn Goddelijcke cracht sy vaerdich ouer u
Trapt haer met voeten vry
Liefde.
Waer sijn u crachten nu?
| |||||||||
[pagina 211]
| |||||||||
Daer ghy u soo van roemt?
Twee-dracht.
Sy sullen hier noch blijcken.
Nijt.
Om dryuel, oft om doot en sullen vvy niet vvijcken,
Maer setten voet by steck: comt monsters van de hel
[B]riareus, Cerberus, Chymene, Hydra fel,
Comt ghy Gorgonen snoot Stilphalides hert-borstich
En ghy Euryne vvreet moort hong'rich, en bloet-dorstich
Comt voort, comt haestich voorts, comt voort doet ons bystant
Wel hoe? hoe niemant niet? laet ghy ons hier in schant?
Oft is den brant der liefd', in dese niet om blussen?
Welck ick sal proeuen noch trods Phoebe, ondertussen.
Apollo.
Wreet slangich hooft ghecroont vervaerlijck monster fel,
| |||||||||
[pagina 212]
| |||||||||
Vlieght vveder naer u vvoon, keert vveder naer de hel,
Knaeght daer u eyghen hert, spout daer u dreyghementen,
Voet daer u magher lijf met slanghen, en serpenten,
Drinckt, daer u draken bloet, in onrust dach, en nacht
Hier is gheen plaets voor u: mijn Goddelijck cracht
Heeft gāsch dit huysch vervult met Liefd', en Een-dracht deuchdich
Des elck hier is vernoeght, des ieder hier is vreuchdich.
Liefde
Flockx vertreckt Twee-dracht, en Nijt
Twee-dracht.
t'Herte berst van thorn, en spijt,
Nijt.
Moeten vvy met schanden loopen?
Duysent sullent noch becoopen
| |||||||||
[pagina 213]
| |||||||||
Liefde.
Nu is mijn hert vernoeght, nu is mijn siel verblijt,
Nu dit gheluckich paer verlost is vanden nijt
Die t'houvv'lijc' onvernoeght ontrust, en gansch maect druckich,
Comt Hymineus nu, comt Hymon, comt gheluckich,
Comt maeckt dat dese echt die nu beghint in deucht,
Mach deuchdich eynden oock, dat haer ghevvenste vreucht
Met vreucht vermeer, vvats dat?
Recht-wt.
Recht-wt comt met Hymineus.
T'is hier, hier moet ghy vvesen
Dit is de bruylof-feest, dit is de feest ghepresen,
Daer hy my heeft belast dat ick u leyden souvv',
Daer ghy sult vinden vred', liefd', eenicheyt en trouvv'.
Hymineus.
Waerom quam hy niet selfs?
| |||||||||
[pagina 214]
| |||||||||
Recht-wt.
Hy seyd' dat t'hooft der Goden
Hem vveer met groote haeft ten hemel had ontboben.
Hymineus.
Maer vvat vvas uvven last? vvat seyd'hy sout ghy doen?
Recht-wt.
Hy sprack dan sult gh'u ras met Hymineus spoen
Ter plaets daer Schaldis stroomt daer liefde sterc van Horne
Heeft t'midden vander Vorst ontsteken dees vercorne,
Die nu door liefde,, en trouvv' sijn inden Echt versaemt.
Soo ick den Gode sach, stont ick verbaest beschaemt,
Ontstelt, beroert, bedvvelmt, ken vvist nauvv' vvat ick dede
Ick boegh ter aerden neer hy vvensten my den vrede,
Waer naer den lant-man haeckt, en groete my als bruer.
| |||||||||
[pagina 215]
| |||||||||
Hymineus.
En vvas hy langh van u?
Recht-wt.
Wat minder als een uer.
Hymineus.
Maer hoe vvas sijn ghestalt?
Recht-wt.
Lanck, t'back-huys heel vol sproeten,
T'vvas soo een viese-pry met vloeghels aen sijn voeten,
En met dat hy my had'ghegeuen desen brief,
Vloegh hy strackx inde loecht, als eenen kieken-dief.
Hymineus.
Weet ghy niet hoe hy hiet?
Recht-wt.
Hy hiet: ick hebt vergheten,
| |||||||||
[pagina 216]
| |||||||||
Hy hiet ontbeyd', hy hiet: ick salt terstont vvel vveten
Hy hiet: de plaegh, hy hiet mer, mer:
Hymineus.
Mercurius.
Recht-wt.
Ia, Hymineus ja, den koe-dief hiet aldus.
Mercurius die vvast.
Liefde.
Wilcomme moet ghy vvesen
O Hymineus vrint.
Hymineus.
Soo haest ick heb ghelesen
Met aendacht uvven brief, die my Mercurius sant
Met desen trouvven bod', liet ick Athen' mijn lant
Om hier met u te zijn, en com met vierich haken
| |||||||||
[pagina 217]
| |||||||||
Om dit gheluckich paer, gheluckigher te maken.
Een-dracht.
Wilcom ô Hyminë, vvilcom ghy vvesen moet,
V schoon claer helderlicht beteeckent alle goet,
Tvvist, tvvee-dracht, haet en nijt, siet hebben vvy verdreuen
Door hulp van Iouis soon, soo dat nu sullen leuen
Dees tvvee voordaen in rust, spijt die hun teghen staen.
Hymineus.
Mijn segheningh' en sal (hoe't sy) van haer niet ghaen,
Soo langh sy deuchdich hier in liefd' vereenicht blijuen.
Recht-wt.
Ick ghaen t'is meer dan tijt mijn moeder die sou kijuen.
Apollo.
VVie is u moeder dan?
| |||||||||
[pagina 218]
| |||||||||
Recht-wt.
Mijn moeder is een vrouvv'
Ghenaemt gherechticheyt, onnooselheyt en trouvv,
Dat sijn mijn susters beyd', doch dees bestaen my nader
Met de barmherticheyt.
Apollo.
Wie is dan uvven vader
Recht-wt.
Mijn vader heet Elck-t'sijn.
Liefde.
Niet te vergeefs en sant,
Mercurius u hier, die vvel te pas u vant.
Maer hoe is uvven naem?
Recht-wt.
De vverelt vol van blame
| |||||||||
[pagina 219]
| |||||||||
Haet my, en mijnen naem, die nochtans is lof-same,
Ick heet Recht-wt.
Liefde.
Recht-wt?
Recht-wt.
Recht-wt heb ick gheseyt.
Liefde.
En vvat is nu u ampt?
Recht-wt.
Mijn ampt tot deuchden leyt
En is Recht-wt.
Een-dracht.
Recht-wt?
Recht-wt.
Recht-wt is mijnen vvandel,
| |||||||||
[pagina 220]
| |||||||||
Recht-wt is mijnen naem, Recht-wt is mijnen handel
Voor't is al mijn besluyt
Onnoosel, en Recht-wt.
Apollo.
Wel hem die ongheveyst, onnoosel tallen stonden
Leeft vreuchdich sonder vrees, in als Recht-wt bevonden,
Recht-wt.
Gheveystheyt quaet, en doet gheen deucht
En onghenucht en baert geen vreucht.
Hymineus.
Seght my Recht-wt ter goeder trouvven,
Hebt ghy dat lied'ken niet onthouvven?
Dat flus dat boerken aen den rey,
Songh met de meysken inde vvey?
Daer de boerinnekens om loeghen?
| |||||||||
[pagina 221]
| |||||||||
Recht-wt.
Dat lieken en soud' hier niet voeghen.
Liefde.
Men mach vvel reyn ghenucht, hier baren op dees feest.
Een-dracht.
Ia lustich vry Recht-wt een lieken vvt den geest.
Recht-wt.
Op de wijse: De vroukēs quaet,, seer opstinaet, soecken geen droncke mannen.
GHy vrijers sijt // verheucht verblijt/
Die soeckt in echt te treden/
Verbeyt den tijt // ghy wordt ghevrijt
Ghevleyt/en self ghebeden/
Soo ghy u calver liefd' verdrijft/
En in u leer-jaer niet en blijft/
Soecht ick een vrouw/
Ick souw' // mijn trouw/
Aen ses nu wel besteden.
| |||||||||
[pagina 222]
| |||||||||
Veel meyskens zijn // in vrees/en pijn
Dat sy maeght sullen sterven/
Het bleeck aenschijn//van Aecht oft Lijn
Ghetuycht hoe menich werven
Sy wenschen om te zijn de Bruyt/
Dan comet op iet anders uyt/
T'valt menich caer
Voorwaer//te swaer
Haer moerkens ampt te derven.
En keert te hans//niet haest de cans/
Den tijt is op de hielen/
Dat d'oorlogh gans//meest al de mans
Sal dooden/en vernielen/
Dan sullen seven vrijfters cloeck
Noch vechten om een vrijers broeck/
Want bergh/en dal/
Het sal//dan al/
Van geiren bruyten crielen.
| |||||||||
[pagina 223]
| |||||||||
Ghy meyskens dan//wie mach oft can
En laet u niet langh vleyden/
Versiet u van//een gaey/oft man
Want soo ghy noch wilt beyden
T'sal u berouwen eer iet lanck/
Dus al ist teghen moerkens danck/
Ghebruyckt u jeucht
Met vreucht//in deucht/
Oft ghy sult het beschreyden.
Nemt dit Recht-wt in't goet
T'comt vvt een ongheveyst ghemoet
Hymineus.
Een dobbol ongheveyst hert onrustich,
En can Recht-wt noeyt vvesen lustich.
| |||||||||
[pagina 224]
| |||||||||
Recht-wt.
Ghy-lie behoort nu ondertussen
In deucht, Recht-wt eens om te kussen
En drinckt op't goet succes eens om
Van dese bruyt, en bruydegom,
Sijt Recht-wt vroelijck met malcander
Men maeckt vvel op d'een bruyloft d'ander,
Wie vveet eer dese feest is uyt
Wie dan al vveer sal sijn de Bruyt.
Een-dracht.
Recht-wt sout soo Recht-wt al segghen.
Hymineus.
Men mach Recht-wt sijn niet verlegghen.
Apollo.
Daer Recht-wt, met elck t'sijn, geherberght is altijt
| |||||||||
[pagina 225]
| |||||||||
Daer is het houvvelijck van Godt ghebenedijt,
Daer is ghesegent t'huys, gheluckich, en voorspoedich,
Want hun volght neringh naer, en rijckdom ouervloedich.
Ghy nieuvv' ghetrouvvde dan vvilt dese nemen aen,
Soo sal Godts milde hant noeyt van u lieden gaen,
Soo sal gherechticheyt door trouvv' u brenghen mede
Den rechten loon der deucht, rust eendracht, liefd', en vrede,
Soeckt eerst dat hemels is soo crijght ghy hier in rust,
Al t'ghen' u siele vvenst, en daer u hert naer lust.
Hier mede vvensch ick u bemint van alle menschen.
En drijmael meer gheluckx als ghy sout seluer vvenschen.
Liefde.
Hier is d'oprechte liefd', de liefde vvonderbaer
Die u ghevoeght heeft t'saem, vvel gheluck salich paer,
De liefde die van Godt eerst neder is ghesonden,
| |||||||||
[pagina 226]
| |||||||||
Die on-ontdoenlijck vast te samen heeft ghebonden
V herten en naer vvensch u vvillen t'saem ghegrift,
Wast nu, vermeert de aerd' naer Godts vvil, en belieft:
Ick die in een lichaem tvvee sielen can ver-eenen,
Sal u naer lust, en vvensch, de cracht, en macht verleenen
De laghen vanden nijt, en tvveedracht te vveerstaen:
Want ick oprechte liefd', en sal van u niet gaen
Tot dat de doot u scheyt, tot dat naer vele eeuvven
Den tijt (u hairen blont) sal haghel vvit besneeuvven.
Godt laet u van u saet naer jaren acht-mael tien
Tot t'derd'en vierde lidt, kints, en kints kinders sien.
Een-dracht.
Hier is de een-dracht oock, soo ghy my hout in eeren
Wel gheluck-salich paer, soo sal ick van u keeren
Den droeuen teghen-spoet, vvant soomen daegh'lijckx siet
| |||||||||
[pagina 227]
| |||||||||
,,Dat groote dinghen stedts door tvveedracht gaen te niet:
,,Soo vvorden door eendracht, de cleyne groot, en machtich.
,,Eendracht vervvinnetal, hoe groot, hoe sterck, hoe crachtich
Hout my dan in u huys soo vvort ghy machtich rijck,
En uvven naem vol lofs sal sijn ontsterffelijck.
Voor teghenspoet, voor druck sal u den heer bevrijden
En sal als Abraham u saet ghebenedijden,
En sal u sielen oock hier naermaels maken groot
Daer vreucht is sonder eynd', en leuen sonder doot.
Hymineus.
Recht-wt t'is nu u beurt dit paer gheluck te bieden
Recht-wt.
Ick ben te seer beschaemt.
Hymineus.
Het moet nochtans gheschieden.
| |||||||||
[pagina 228]
| |||||||||
Recht-wt.
Ick vvensch hun veel gheluckx
Veel vreucht, en luttel druckx:
En dat den bruydegom hier eeuvvich moet vervoeghen,
T'nieuvv' acker-velt, dat hy met vreucht nu sal door-ploegen,
En dat den aerbeyt svvaer hem nimmermeer verdriet
Op dat hy daer naer vvensch schoon vruchten van gheniet
Eer neghe-mael de maen verrandert is van Horne.
En dees sijn vveerde bruyt sijn schoon, sijn vvtvercorne
VVensch ick dat in sijn liefd' moet branden hare borst,
Onblusselijck in't coutst en t'hertste vander Vorst
En dat sy in't verloop van vijf-en-tvvintich jaren
Hem vijf-en-tvvintich-mael schoon kinderkens moet baren
Nemt mijnen vvensch in 't goet, ick ben, en blijf Recht-wt.
| |||||||||
[pagina 229]
| |||||||||
Hymineus.
Al t'gheen' vvy vvenschen u heer Bruydegom, en Bruyt,
En seuen-duyst-mael meer vvil u den hemel gheuen,
In goet, in saet, in heyl, en naer in't eeuvvich leuen.
FINIS. Ghemaeckt ende ghespeelt op de Bruylof-feest vanden Const-lieuenden ende Lof-famen Sr. ABRAHAM VAN HORNE, ende d'Eerbare Ionck-vrouvve Iouff. MAGDALENA VANDER VORST. |
|