Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata

[p. 185]

Liedeken.
De cleyn-achtingh' der Const, de boosheyt vanden nijt,
Beclaeght hier den Poët, en oock den quaden tijt.

TReurt sangh' Goddinnen
Leght af den pracht

[p. 186]

 

Draeght rouw / niet meer en toeft/

 

En wilt beghinnen

 

Een selsaem clacht/

 

V handen wringht bedroeft:

 

Want laes!//by-naes

 

V const vertreden wert/

 

Beroert de rodtsen hert/

 

Bergh/boom/en dieren wreet/

 

Ghelijck Orpheus met gheclach

 

⁺ Als hy Euridice sach

 

Verdwenen/tot sijn leet.

 

 

 

Vred' is verdreven/

 

En oock verjaeght

 

De broederlijcke min

 

Mars sidt verheuen/

 

Des word' gheplaeght

 

Poësis u vrindin/

 

Van haer//die naer

+ Euridice vxor. Orphei, pro qua recuperanda inferos adiit.

[p. 187]

 

Verdervingh trachten noch

 

Nijt / onverstandt / bedroch/

 

Op-roer/en afgonst boos:

 

Die de deucht/en reden vroet/

 

Oock de wijsheyt met den voet/

 

Vertreden goddeloos.

 

 

 

Den tack van vrede

 

Die hoogh ghegroeyt

 

Was als den Ceder-boom/

 

Heeft nijt oock mede

 

By naer gheroeyt

 

In Lethys stillen stroom/⁺

 

Sijn faem//lof-saem/

 

Verduystert en besmet:

 

Daelt dan Apollo met

 

Tritonia t'is tijt/

 

Door de trouw' beleefde jonst

 

Die ghy draeght Poesis-const/

+ Pallas appellatur Tritonia, quia iuxta paludem Tritonidem nata sertur, aut apparuisse.

[p. 188]

 

Comt behoet haer vanden nijt.

 

 

 

Begaeft met wijsheyt/

 

O Pallas nu

 

Ons voeght/den Prins des vredts/

 

Dat d'oude grijsheyt

 

Mach loven u/

 

Daer wy van roemen stedts:

 

Die al// t'gheval/

 

Cont keeren door u cracht/

 

Seynt neder doch eendracht!

 

Die overvloet brenght med'/

 

Op dat liefd' hier bint bequaem

 

Weer de trouwe herten t'saem/

 

Comt verheft den Tack van vred'.

FINIS.

Vir. 2 AFne.

Nulla salus bello pacem te possimus omnes.