Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata

[p. 163]

Liedeken.
D'welck Mopsus songh door Tyters bed',
Daer al de Herders loeghen med'.

Op de wijse: Ioostien sou ten harinck varen.

LEstmael hadden Lethys stroomen⁺

My ghevelt,

Oock heeft my den Godt der droomen

Doen ghequelt

My docht dat my Iuno sant
Daer ick Mars by Venus vant,
Die met lusten
Haer vast custen,
Ende blusten
Haren brant.

+ Metam. l. 4.
Sol postquam Martèm Olim cum venere coeuntem cerneret, ad Vulcanum eius maritum hoc facinus detulit, qui supra modum indignatus catenis tenuissimis, instar retium, cubile circumdedit, quibus Martem cùm venere rem habentem sic implicauit, vt alter ab altera diuelli nullo modo posset Patefacto deinde cubiculo, ambos omnium Deorum oculis spectandos subiecit, & eorum malitiam apertè hoc pacto retexit.

[p. 164]

 

Phoebus diet met sijne ooghen

 

Al doorsiet,

 

Die en cost dit niet ghedooghen,

 

Des hy liet

 

Sijnen troon, en vvees Vulcan'

 

Waer sy moeder nackt ontdaen

 

T'samen laghen,

 

Dies den traghen,

 

Doort mishaghen

 

Wert bestaen.

 

 

 

⁺ Als hier Mulciber op letten

 

Moest hy sien.

 

Dat hem Mars vast horens setten

 

Bouen dien

+ De Cornibus, Ploblema
Si quando sacra iura tori violauerit vxor.
Cur gerit immeritus cornua vir? Caput est.

[p. 165]

 

En vvas hy niet vvel te vre

 

Op d'oncuysche Cytherë,

 

Sijn seer bouvve

 

Snoode vrouvve,

 

Om d'ontrouvve,

 

Die s'hem de.

 

 

 

Hy is naer sijn smis ghetreden,

 

En beghonst,

 

Een doorluchtich net te smeden

 

Door sijn const,

 

D'vvelck hy met behendicheyt

 

Ouer t'Bedde heeft ghespreyt,

 

De Goden quamen

 

Al te samen,

[p. 166]

 

Hun beschamen,

 

Op het feyt.

 

 

 

Maer al vvast dat sy'r me schoren

 

Haren sodt,

 

VVie en soud'om sulcken voeren

 

Niet bespodt

 

VVillen vvesen? hier oft el?

 

En niet achten op t'ghe-quel?

 

Oft gheschieden

 

VVie soud' vlieden

 

Van u lieden

 

Sulcken spel?

FINIS