Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata

Liedeken.
Een minnaer sucht en claeght
Om dat sijn lief, gheen liefd' hem draeght.

Op de wijse: Van d'Enghelsche Ballette.

CVpido heeft een schoone,, maghet
Gheschildert in mijn hert

[p. 156]

 

Weerdich dat sy de croone,, draghet,

 

Want sy can al mijn smert

 

Ghenesen:,, midts desen

 

Moet vvesen,, ghepresen

 

Haer schoon mondeken root,

 

Dat my inden noot

 

Can behoeden voor de doot.

 

⁺ Moet ick noch langh dees vrouvve,, deruen,

 

En sijn van haer vervremt,

 

Och soo sal ick van rouvve,, steruen

 

Want sy mijn rust benemt

 

Alleene,, vvant meene

 

Dat geene,, soo reene

 

Soo schoone meer en is,

 

Bouen Helena fris.

+ Ouid.
Longa mora est nobis omnis, quae gaudia differt.
Da veniam fassae, non patienter amo.

[p. 157]

 

Spant sy de croon dats vvis.

 

Met den cloecken Leander,, cierich

 

Sterf ick sonder bystant,

 

Want ghelijck den Salmander,, vierich

 

Leeft mijn hert inden brant,

 

Mijn sinnen,, van binnen

 

Beginnen,, door't minnen

 

Vier, te dvvepen al,

 

O Goden vvie sal

 

Ick claghen dit misval?

 

Cupido hoe moordadich,, lijcken

 

Hebt ghy mijn hert door-vvont?

 

Ghy laet vvel onghenadich,, blijcken

 

Dat ghy my vvilt terstont

 

Bederuen,, doen steruen.

[p. 158]

 

Vervveruen,, conseruen

 

Van troost, can ick van haer,

 

Waer door dat ick voorvvaer

 

Lijd' duysent dooden svvaer

 

Orlof edel Princersse,, vroedich

 

Die ick soo seer bemin

 

Sijt doch eens mijn troostersse,, spoedich

 

Verrandert uvven sin

 

O schoone,, persoone

 

De croone,, ten thoone

 

Ghy bouen Pallas draeght

 

Reyn deuchdelijcke maeght

 

Ghy sijt die my behaeght.

FINIS.